Sinds vorige week woon ik niet alleen meer samen met Jan en Anastasia, maar is ook Nicolai bij ons komen wonen. Spannende tijden, want wat zou onze grande dame ervan vinden: zo’n gestreept en gevlekt ventje dat door het huis rent en doodleuk op haar plek gaat liggen. Ik maakte me er maar zenuwachtig over.
De eerste dagen leken mijn zenuwen ook niet geheel onterecht. Elke keer dat Nicky (zoals we hem in de wandelgangen – maar ook alléén daar – noemen) het lef had om haar aura te betreden, werd hij keihard bestraft met een mep van een van Anna’s Maine Coon poten. Vergeet niet dat Maine Coons zo ongeveer de grootste huiskatten zijn die er bestaan. En hoewel Anna nog een jonkie is, past Nicky met gemak twee keer in haar qua afmetingen.
Stomme neo-broertje
Uiteraard stond ik paraat om in te grijpen, mochten ze elkaar echt proberen te vermoorden. En uiteraard sliepen ze nog niet samen, maar was de huiskamer voor Nicky en de andere twee etages voor Anna. En eerlijk is eerlijk, echt keihard ging het er nou ook weer niet aan toe. Eigenlijk had ik vooral te doen met Anna. Zij had haar mooie huisje helemaal voor zichzelf bedacht en daar kwam zo’n kleine opdonder. Ze was dan ook niet erg blij met hem.
Pestkoppie
Nicky zat er heel anders in. Zijn belangrijkste tactiek: volledig negeren. Zijn secundaire tactiek: elke keer dat Anna even niet oplette, haar een klap verkopen. Dat wordt nog wat met onze Bengaal.
Ik bekeek het. Ik bestudeerde het. Ik zag weinig vooruitgang. Ik had geen geduld. Dus zocht ik een snellere oplossing.
Briljant plan
Dat was zo ongeveer het moment dat de zorgmoeder van Nicky met een briljant idee kwam. Dat ik er zelf niet aan gedacht had…! Het tovermiddel: valeriaan.
Dus toog ik naar de Etos, waar de hysterisch vriendelijke dame mij het juiste flesje in handen drukte. Een paar straten en nog minder euro’s verder, was ik helemaal klaar voor het experiment.
Spanning en Sensatie
Eenmaal thuis moest ik Nicky eerst zien te vangen. Kittens brengen een groot deel van hun tijd slapend door. Een kitten die ligt te slapen, vangen – is geen enkel probleem gek genoeg. De resterende tijd besteden ze aan als een dolle door het huis rennen. Je kitten op zo’n moment grijpen, is significant moeilijker. Gelukkig laten kittens zich goed lokken met touwtjes en ander beweegbaar spul. Een paar veertjes verder, had ik Nicky dan eindelijk in handen.
Met de druppelaar van het flesje Valeriaan, druppelde ik wat van het vocht in zijn nek. Nadat ik hem weer had laten lopen, liet ik ook Anna de kamer weer in.
Direct
Het effect was direct zichtbaar. Anna blies nog wel, maar trok Nicky vooral naar zich toe. Elke keer dat hij langs haar liep, probeerde ze hem te besnuffelen en de Valeriaan eraf te likken. Binnen de kortste keren lagen neo-broer en -zus in elkaars armen. Nog niet allerbeste vrienden, maar toch al een heeeeel eind op weg.
Ik kan het iedereen dan ook aanraden. Nieuwe kat bij een eerdere kat? Koop Valeriaan, druppel het in de nek van de nieuwe kat en…abracadabra simsalabim…vrienden voor het leven!
