Met de komst van mijn eerste Maine Coon Baby Blue werd me door de fokker gevraagd of het me leuk zou lijken om een keer met mijn Coon mee te doen aan een kattenshow. “Ja natuurlijk” zei ik, me absoluut niet realiserend wat het showen van je kat nu eigenlijk inhoudt, laat staan hoe zo’n dag er dan uit ziet.

Maar geen zorgen, de fokker had bergen showervaring, zou met me mee gaan en me met alles helpen. Zo gezegd zo gedaan. Ik was op dat moment nog volledig in de veronderstelling dat je de kat meeneemt in de reismand en klaar is de kat voor de show. Maar het tegendeel was waar …

“Heb je al show-gordijnen?” vroeg ze me.. “Heb ik wat? Gordijnen? Waarvoor?”
Die bleken nodig voor het inrichten van de showkooi. Gelukkig kon ik een paar gordijnen lenen.
Naast de gordijnen legde ik een mini formaat kattenbak klaar (natuurlijk moet ook een echte showkat haar behoeftes kwijt…), wat kattenbak grit, voerbakjes, voer, speeltjes, een mandje om in te liggen, een kleedje voor op de bodem van de kooi, een borstel en speeltjes om de dag door te komen.

Daarna volgden de “uiterlijke” voorbereidingen van de kat. De nagels werden geknipt. Ik vond haar er al helemaal tip top uitzien zoals ze was, maar nee… ze moest een paar dagen vóór de show écht gewassen worden. Zowel de kat als ik werden daar nou niet bepaald vrolijk van. Alles in en rond de badkamer was nat, behalve de kat.

“Nou”, zei ze, “Dan kom ik je zondag om 06.00 uur ’s-ochtends wel ophalen”. “Hoe laat????” Ja, het was écht waar. De show begint pas om 10.00 uur voor de bezoekers, maar je moet rond 07.00 uur in de rij (!) staan met nog ongeveer 150 / 300 andere katten voor de veterinaire keuring. “De wat?” Ja, elke kat wordt voor het betreden van de zaal gecontroleerd door een dierenarts. Als de kat niet goed gezond, voldoende ingeënt of vlo vrij is, kom je niet binnen met de kat.

Die zondag zaten we om 06.00 uur in de ochtend in de auto: Met vier katten in vier katten reismanden, twee grote curver-bakken met spullen voor de katten en inrichting van de kooien, twee stoelen om de hele dag op te zitten en een karretje om alle spullen op te vervoeren. Gelukkig was het een grote auto…

Onze katten kwamen met glans door de veterinaire keuring, we zochten onze kooien op, richtten de kooien in, plaatsten de katten in de kooien en het lange wachten op de keuring kon beginnen…

Om 18.15 uur mochten we weer richting huis. Moe maar voldaan. Mijn Maine Coon vond het een dag om nooit meer te vergeten. Zoveel aandacht van zoveel mensen. Helemaal te gek!
Ik nam me voor om voorlopig maar nooit meer aan het circus deel te nemen. Wat een gedoe en wat een lange dag. Maar wat leuk om zoveel katten liefhebbers te ontmoeten, te horen wat een ander van je kat vindt en toch ook wel leuk om te zien hoe je kat het doet qua rasstandaard tegenover andere katten uit dezelfde klasse.

Uiteindelijk heb ik jarenlang in binnen- en buitenland met Baby Blue meegedaan aan verschillende kattenshows. Tegenwoordig ga ik alleen nog maar als bezoeker en laat mijn katten lekker thuis.

Wel heb ik onlangs mijn zoon (van toen nog vier) meegenomen naar zijn eerste kattenshow. Dol enthousiast was hij voor vertrek en zwaar teleurgesteld ging hij van de kattenshow weer naar huis … Ik kon maar niet begrijpen waarom hij zo verontwaardigd was. Uiteindelijk kwam de aap uit de mouw. Ik had hem verteld dat het een kattenshow zou zijn en hij had geen enkele kat zien dansen of zingen  ;-) Tja… zo had ik het nog niet bekeken… 


Dit artikel is 15.998 keer gelezen | Geschreven door