Er was een tijd dat ik me zorgen maakte over Anastasia. Die tijd was dus vorige week nog. Maar inmiddels is de mevrouw met de keizerinnen-naam, misschien wel iets te relaxed. Oh en ik steeds meer gestrest. Zo gaat dat nou eenmaal met katten.
Zoals ik al eerder vertelde hadden we voor Anastasia Feliway aangeschaft, in de hoop dat ze veel minder schichtig zou worden en meer opgwassen tegen haar felle halfbroertje. Maar dat was niet het enige wat we deden. Naast de Feliway-verdamper, schaften we ook de spray aan – just in case. En naast feromonen-therapie (jawel, zo heet dat) kochten we – op aanraden van dokter Google een mooi hok voor Ana. Volgens dokter Google kon een eigen plekje – waar de felle nicky dan weg moest blijven – Ana meer zelfvertrouwen geven. Nou, dat heeft gewerkt.
Nu zitten we dus met twee katten die de hele dag bezig zijn om te verzinnen wat ze nu weer uit kunnen halen. Een anekdote? Komt het:
Anastasia is echt veel rustiger dan haar broertje (nog steeds), maar er is één ding waar ze helemaal van flipt: de veer aan het stokje! Omdat ze het zo onwijs leuk vindt, hebben we er meteen 12 gekocht. Dat moest ook wel, want die dingen vallen binnen 5 minuten uit elkaar. Gelukkig hebben we een manier gevonden om ze te verstevigen, waardoor ze ongeveer een week goed blijven. Om je een idee te geven van hoe flippo Ana wordt van het veertje, deze foto. Ik probeerde hier gewoon een foto van het veertje te maken, maar dat werd mij niet zomaar toegestaan…!
Zodra ik de veer ergens vandaan tover, begint Anastasia uitgebreid tegen me te kletsen. Als ik de veer dan weer wegzet (nadat ik een half uur met haar op-en-neer heb gerend), wordt het kletsen nog luider: ze! wil! spelen! Maar het ergste is dit: zowel Ana als Nicky doen hun uiterste best om de veer van de schouw af te pikken, uit de kast te stelen, van tafel te trekken of van elke andere plek weg te nemen, zodra ik even niet oplet. De veer moet dus meesterlijk verstopt worden. Die les heb ik net nog op harde wijze geleerd, toen Nicky niet alleen de veer van een tafeltje trok, maar ook een glas cassis op de grond smeet. Pffffffffff, hij zit nu even op de gang….maar Ana laat me niet zomaar met rust en zit terwijl ik dit tik eindeloos tegen me te kwebbelen.
Geloof je me nog niet? Check dan het filmpje. Het is een beetje donnker (want het is al laat) en omdat we aan het verbouwen zijn zie je het stof gewoon door de kamer dwarrelen. Maarrrrr wat je vooral ziet en hoort: Anastasia en haar verengekte!