De zomer laat helaas nog op zich wachten, maar áls er dan een zeldzame zonnige middag is dan willen we daar natuurlijk optimaal van genieten! Ik doe dat het liefst door de openslaande deuren van onze woonkamer naar de achtertuin open te zetten, maar dat brengt wel een probleem met zich mee. Want hoe houd ik mijn mijn katten dan binnen?
Samen op onderzoek uit
Veel mensen vinden dat je een kat lekker vrij moet laten en niet binnen of in een afgesloten tuin moet houden. Ik vond dat in het verleden ook (al was ik er nooit echt gerust op), maar nadat mijn kat Dilek spoorloos verdween wilde ik mijn andere katten het liefst voor altijd binnen houden! Maar ja, ik wilde ook graag de tuindeuren kunnen openzetten zonder dat ik Irem en Rossi op een andere kamer moest opsluiten… Voor mijn eigen gemoedsrust kon ik maar één oplossing bedenken: de tuin dusdanig afsluiten dat de katten er niet zomaar uit kunnen lopen. Daarom hebben we een paar weken geleden de open plekken in onze tuinafscheiding afgedekt met kippengaas en onder de poortdeur hebben we een extra plank bevestigd zodat de katten daar niet onderdoor kunnen kruipen.
Poging één mislukte al snel: Irem vond een opening in de hedera en ze kroop zo door het hekwerk naar buiten. Gelukkig luistert ze meestal erg goed (zeker voor een kat!), dus nadat mijn vriend boos haar naam riep holde ze net zo snel weer de tuin binnen. OK, we moesten dus écht alle gaten afsluiten. Zo gezegd, zo gedaan, en na wat kleine aanpassingen volgde poging twee. En die ging een stuk beter! Rossi speelde lekker en Irem liep wat rond en er volgden geen ontsnappingen meer.
Sindsdien mogen Irem en Rossi dus af en toe buitenspelen. Maar alleen als er een volwassene bij is, want het blijven toch twee boeven! Irem blijft zoeken naar een opening om de tuin uit te komen en Rossi klimt overal op en in. Pas waren we allebei even binnen (dom!) en werden we ineens geroepen door de buurman. Die zag door de afscheiding heen hoe Rossi bovenop de schutting kom! Hij is nog niet aan de andere kant van de schutting afgesprongen, maar of dat ook zo blijft…? Ze genieten in ieder geval volop van het buitenspelen, en ik geniet ervan om hun ontdekkingstocht van een afstandje te volgen. Vooral Rossi ziet de tuin als één groot speelparadijs. Hij ziet overal bewegende takjes en vliegende beestjes die hij vervolgens wild bespringt of zelfs met een ferme tik uit de lucht slaat. En als hij dan is uitgespeeld ploft ie neer op een plant om bij te komen. Maar dat duurt nooit lang, want binnen een paar tellen ziet hij alweer iets bewegen en springt hij weer in het rond. Ik ben benieuwd hoe de planten eruit zien aan het eind van de zomer… ;-) Irem lijkt zich er langzaamaan ook bij neer te leggen dat haar terrein niet verder reikt dan de poortdeur, maar ik weet zeker dat ze er meteen vandoor gaat als ze de kans krijgt. De perfecte oplossing is het waarschijnlijk niet, maar ik vind het een mooi compromis!
Alles ruikt zo lekker…
Actie!