Zit je lekker in het zonnetje te genieten van het weinige mooie weer, komt je kat opeens op je af lopen. Heel even denk je nog dat je aandacht van hem krijgt. Maar algauw blijkt hij helemaal niet in jou geïnteresseerd, maar in iets dat achter je zit. Hij staart en staart en omdat je toch wilt weten wat voor iets spannends hij ziet staar je mee. En je ziet…

….Niks!

Waar kijken die katten toch naar. Soms zit er iets onzichtbaars op de muur. Soms is er iets onzichtbaars op de gang. Hun oren gespitst, hun ogen zo groot als theeschoteltjes. En ik? Ik zie niks.

Er zijn mensen die beweren dat katten meer kunnen zien dan wij: de onzichtbare wereld zeg maar. Maar of ik dat geloof weet ik niet hoor. Want als dat waar is vind ik dat ze nog heel weinig schrikken. Als ik de hele dag spoken zou kunnen zien zou ik nog veel meer stress hebben dan mijn huiskat.

Maar als ik ‘s avonds laat alleen thuis ben, dan word ik toch altijd wel een beetje zenuwachtig van zo’n bolletje wol met kolossale ogen. En ik kijk dus ook altijd, want je weet het maar nooit!


Dit artikel is 3.812 keer gelezen | Geschreven door

Over de auteur

Op Cattish vind je artikelen door kattenliefhebbers, voor kattenliefhebbers. Lijkt het je leuk om mee te schrijven? Je kunt je hier aanmelden.