Het is net geen 7 uur. Mijn vriend-waarmee-ik-getrouwd-ben (ook wel Jan) vertrekt naar kantoor. Het bed is even erg leeg. Ik geniet van de ruimte en rek me helemaal uit, diagonaal over onze slaapplek heen.

Voor ik er erg in heb ben ik alweer vertrokken naar dromenland. Pas over een half uur gaat mijn wekker en ik ben van plan er nog even van te genieten.

Wat is dat?

Ergens in de verte hoor ik een geluidje. Beter kan ik het niet beschrijven: een geluidje. Het geluidje komt steeds dichterbij. Tot aan mijn gezicht zelfs. Naast het geluid voel ik nu ook iets zachts langs mijn oor strijken. Zacht en harig. Er plopt iets neer naast mijn ogen: “Miauw” hoor ik, terwijl ik probeer om met mijn ochtendhoofd te begrijpen wat er aan de hand is: “Miauw”. Nogmaals en dringender dit keer. Door de spleetjes van mijn ogen zie ik heel dichtbij een muis liggen. Ik schrik niet, want deze muis is totaal niet echt. Het is het speelgoed van Isadora, mijn driekleurige kitten, met haar driekleurige speelgoedmuis. En Isadora wil spelen.

Isadora met de speelgoedmuis die verdacht veel op haar lijkt.

Isadora met de speelgoedmuis die verdacht veel op haar lijkt.

In een boogje

Suf beweeg ik mijn arm richting muis. In mijn behoefte om van zoveel mogelijk ruimte op het bed te genieten, heb ik mezelf in een onmogelijke positie gemanoeuvreerd. Ik lig deels op mijn buik en deels op mijn rug, één arm ligt onder mijn kussen, de andere arm half onder mijn lijf. Toch weet ik mezelf zo te positioneren dat ik met enige moeite de muis bij mijn gezicht kan oppakken en met een heel slap boogje over het bed heen kan gooien.

Isadora sprint erachteraan alsof ik de muis uit een kanon heb geschoten. Na een schijngevecht met de levenloze muis, brengt ze het speelgoed weer naar me toe. Alsof ik de muis leven in kan blazen en hem een echte jongen kan maken. Nogmaals werp ik de muis met een slappe ochtendboog over het bed en weer schiet Isadora erachteraan alsof de muis haar de oorlog heeft verklaard.

Pfff, wakker worden

Langzaam maar zeker word ik wakker. Isadora blijft de muis net zo lang brengen tot de ochtendmist uit mijn hoofd is verdwenen. Ik geef mijn pogingen tot slaap op en zet mijn wekker uit. Ik draai me om en kijk naar Isadora die zeer tevreden op de muis aan het sabbelen is.

Een paar minuten lang staar ik nog voor me uit, geef ik mezelf de kans om écht wakker te worden. Isadora is nu heel stil. Wanneer ik naast me kijk ligt ze te slapen. Moegespeeld en met de muis onder haar pootjes.

Ik doe het licht aan en sta op. Voor de zoveelste keer moet ik concluderen dat ik de beste Philips Wake up light ooit heb, namelijk een spelende kat. Isadora slaapt heerlijk verder. Zij wil nu liever niet gestoord worden.


Dit artikel is 6.520 keer gelezen | Geschreven door