Vorig jaar kwamen er twee lieve asielkatten in mijn leven. De eerste weken dat ze bij me waren, heb ik een dagboek bijgehouden. Hier lees je het verslag van de avonturen die we de eerste tijd samen mee hebben gemaakt.
Week 1
Maandag: De complete inhoud van mijn kast ligt op de grond, een miauwserenade van 3 tot 5 vannacht, etensbakjes leeg. Katten gezien: 0 stuks.
Dinsdag: Van onder de bank kwam er buikschuivend een tijger voorbij. Na een korte pauze als standbeeld kroop ze achter de tv kast. Eten was op en er werd vannacht weer luidkeels voor me gezongen. Katten gezien: 1 stuk.
Woensdag: De nachtelijke aria klonk ineens wel heel dichtbij vanmorgen om 5.30 uur. Uiteraard sloeg mijn operaster direct op de vlucht bij het constateren van beweging mijnerzijds. Kennelijk was de nieuwsgierigheid wel gewekt, want vanmorgen kwam ze tijdens het douchen ineens om de hoek kijken. Twee ontmoetingen binnen een paar uur… Noemen we dat vooruitgang? Katten gezien: 1 stuk.
Donderdag: Bij thuiskomst staat de kast in de woonkamer wagenwijd open. De schaatskalender, die aan de binnenkant met punaises aan de deur hangt, bungelt vrolijk de kast uit. Hij zit nog maar aan één kant vast. Ze houden niet van mijn Sven (Kramer). Punt genomen. Vervolgens kom ik oog in oog te staan met één van de onzichtbare katjes. Onder de verwarming, achter de bank. Voorzichtig zoek ik toenadering. Als ik haar begin te aaien, worden er direct luide spingeluiden geproduceerd. Ze geeft me aarzelend een koppie, maar ondertussen kruipt ze toch weer buikschuivend bij me vandaan. Ik zie mevrouw nog net achter de tv kast verdwijnen. Vannacht een mini concert. Mag geen naam hebben. Wel stipt op tijd, 5.30 uur. Katten gezien: 1 stuk.
Vrijdag: Plotseling zie ik twee oortjes boven de bank uit komen. Ze staat naast de bank, om het hoekje te kijken. Ik begin mijn arsenaal aan “lok-de-kat” geluiden te maken, maar dat mag uiteraard niet baten. Totdat ze het knisperende geluid van een kaars op de schoorsteenmantel hoort. Vastberaden springt ze richting het object dat haar nieuwsgierigheid zó tart, dat het zelfs haar angst overstijgt. Foto genomen. Katten gezien: 1 stuk.
Weekend
Zaterdag: Ken je het gevoel dat je bekeken wordt? Ik stond een lekker ontbijtje te maken en voelde een paar oogjes prikken in mijn rug. Er stond een katachtige mede-bewoner naar me te gluren vanuit de zijkamer. Toen ik later op de bank tv lag te kijken, dacht ik even dat ik dubbel zag. Twee parmantige staartjes kwamen boven de bank uit. Even laten kwamen er twee nieuwsgierige koppies tevoorschijn. Ik zag ze daarna nog net samen de slaapkamer in vluchten. Ik was natuurlijk zo blij als een klein kind op kerstochtend! Katten gezien: 2 stuks.
Zondag: Katten moeten het idee hebben dat het huis hun bezit is. Langzaam maar zeker wordt mijn crib inderdaad overgenomen door de zussen. Inmiddels is het territorium uitgebreid met de bank, mijn bed en alle vensterbanken in huis. Zo had ik gisteren een onverwachte ontmoeting in de keuken. Een enorme blaaspartij was het gevolg. Dat was toch nog even te veel van het goede. Gelukkig had ik mijn hengel voor handen. Even flink gespeeld en voorzichtig aan me gesnuffeld. Als dank kreeg ik een duet vanmorgen tussen 3 en 5. The Voices of Schiedam. Nu te boeken voor al uw feesten en partijen. Katten gezien: 1 stuk.
Wordt vervolgd
Willen jullie graag weten hoe het verder is gegaan met de zusjes? Laat een reactie achter!