Afgelopen maandag is mijn vriendinnetje Lot de trotse poezenmoeder geworden van kitten Meggy. Ik verheug me al op de WhatsApp-gesprekken van de komende tijd, want nu gaat ze meemaken wat ieder kattenvrouwtje meemaakt; kat in de gordijnen, kat kwijt, kat loopt weg, kat maakt me om 5 uur ‘s morgens wakker. Gedeelde kattensmart is halve kattensmart.
Dag nachtrust
Eigenlijk is het adopteren van een kitten bijna net als het krijgen van een baby. Mensen zonder katten haken nu af, maar ervaringsdeskundigen weten dat het waar is. Je nieuwe huisgenoot houdt namelijk van jagen. En dan bedoel ik helaas niet tijdens kantooruren. Bij ons thuis is het iedere nacht weer raak. Afgelopen tijd was het vaak tussen 5 en 6 uur. Dat is nog te doen (moet je nagaan wat ik al tolereer tegenwoordig). Maar er zitten ook wel eens uitschieters tussen naar 2 uur, 3 uur, etc. Op die momenten vergeet ik echt even dat ik liefhebster ben. Om over mijn vriend nog maar te zwijgen. Die staat regelmatig midden in de nacht twee harige terroristen te kalmeren. En dan zijn die twee van ons inmiddels alweer ruim 2 jaar oud. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik er met mijn vorige katten geen last van had. Ik denk met weemoed terug aan die nachten zonder onderbreking. Ik wens mijn vriendin dan ook heel veel sterkte met het vinden van een nieuw nachtritme.
Hallo kattenliefde
Zoals ik al zei is het net als met kinderen. Je offert iets op en je krijgt er iets voor terug; kattenliefde. Soms komt het de hele dag door, soms komt het maar 2 minuten per dag. De liefde van je kat is niet vanzelfsprekend. En dat maakt ze juist zo fascinerend. Laatst was ik intens verdrietig en zat ik snikkend op de rand van mijn bed. Plotseling sprong een van mijn katten (Jar Jar) op bed, keek me meewarig aan, produceerde een schorre, maar zeer intense miaaaaauuuwww (meer prrieeeuwauwww) en beukte haar kop met alle macht tegen me aan. Alsof ze wilde zeggen: “Kom op vrouwtje, ik snap jou. Het komt wel goed.” Op zo’n moment weet je zeker dat er geen betere huisgenoot is dan een kat.
Al doende leert men
Mijn vriendin is het nu allemaal voor het eerst aan het ervaren en bestookt me met vragen over eten, kattenbakvulling en andere katgerelateerde vragen. En ook al heeft ze Meg nu nog maar kort, ze is al helemaal verknocht aan die kleine. Met de tijd komt er vanzelf antwoord op al die vragen. Ervaring is per slot van rekening de beste leerschool! Kortom: to be a kattenvrouwtje. That’s the answer!