We gaan in de tweede week met frisse moed weer verder. Even voor de goede orde: inmiddels zijn de katten alweer anderhalf jaar bij me en gaat het hartstikke goed met ons allemaal.
Week 2
Maandag: De dag dat “brutaaltje” als een varken in de modder lag te rollen door de woonkamer, spontaan naast me op de bank sprong, om vervolgens een eenzijdig bokspartijtje te houden met mijn tenen. En het mooie was nog wel dat zus dit allemaal, vanaf gepaste afstand, zat gade te slaan. Vanmorgen zag ik het kattentreintje voorbij trekken van de zijkamer naar de keuken. Even later stond ik oog in oog met zus. Muisstil en met wijd opengesperde kijkbollen zat ze in de hoek van de vensterbank. Voorzichtig heeft ze even aan me gesnuffeld. Een sprong en een sprint verder was ze weer terug op een veilig plekje. Geen serenade vannacht (blij!) Katten gezien: 2 stuks.
Dinsdag: De tenen van dat mens zijn toch wel erg leuk om mee te spelen. Ik ben niet veilig meer in mijn eigen bed. Om de haverklap wordt er een nieuwe aanval voorbereid. Na het spelen zijn er snoepjes, dat weet mevrouw inmiddels al heel goed. Vingers zijn nog steeds een beetje eng, want die kunnen je pakken. Zus houdt zich weer op de achtergrond. Die heeft overigens wel de hele zijkamer naar eigen inzicht ingericht: slaapzak op de grond, dekbedovertrekken uiteraard ook. Vandaag kunnen ze de hele dag hun gangetje gaan, want de bediening gaat vandaag naar Volendam voor een klein pilsje en vanavond natuurlijk de wedstrijd van Sparta Rotterdam. Katten gezien: 1 stuk.
Woensdag: Na een gezellige dag in Volendam dacht ik eigenlijk dat er niets nieuws te melden zou zijn aan het kattenfront. Niets blijkt minder waar. Vannacht heeft mevrouw aan het voeteneind van m’n bed geslapen. Heerlijk ontspannen lag ze daar voldaan te tukken. Vanzelfsprekend buiten handbereik, maar toch. Nou ja, ik zeg heerlijk ontspannen, maar op enig moment besloot ze dat de laptop ook wel een mooie plek was om op te gaan liggen. Prima idee natuurlijk. Ware het niet dat deze open stond met het scherm uit. Dus toen de poezenpootjes het toetsenbord betraden, was gelijk de hele slaapkamer verlicht. Saillant detail: de laptop staat op een kussen naast mijn kussen. Dit was dus niet alleen binnen handbereik, maar zelfs binnen neusbereik. Katten gezien: 1 stuk.
Donderdag: Brutaaltje eet snoepjes uit m’n handen, maar wil nog steeds niet worden aangeraakt. Dat zorgt voor hilarische taferelen. Met lang uitgerekte nek en de rest van haar lijf in de “ik kan ieder moment wegspringen” houding, pakt ze voorzichtig het snoepje uit m’n hand. Vervolgens springt ze met vier poten tegelijk de lucht in, om uiteindelijk een meter verderop de lekkernij op te peuzelen. Onderwijl luidkeels spinnend. Als mevrouw klaar is met het snoepje, komt ze vastbesloten weer mijn kant op lopen en begint het ritueel opnieuw. Katten gezien: 1 stuk.
Vrijdag: Het vrouwtje is ziek thuis. Nu we het gevoel hebben dat ze uitgeschakeld is, willen we wel dichterbij komen. Sterker nog, eentje laat zich zelfs aaien. Vannacht lagen er dus twee katjes bij me in bed. Vandaag ook eindelijk besloten hoe ik ze ga noemen. Yoda en JarJar. Katten gezien: 2 stuks.
Weekend!: Ze zijn zo lief. Ze liggen zo lief en schattig aan het voeteneind te slapen. Yoda komt uit eigen beweging koppies geven en blijft zelfs af en toe even rondhangen om wat geaai in ontvangst te nemen. Echt heel lief en schattig. Zei ik al dat ze lief en schattig zijn? Zo fijn ook dat er ‘s nachts niet meer voor me gezongen wordt. Lief en schattig hè? Tot ze ‘s nachts besluiten dat mijn paleisje een ge-wel-dig-e racebaan is. Ik had ze dus toch Niki en Lauda moeten noemen. Vanaf heden dus de TT in Schiedam. Assen is zoooo 2008! Sowieso blijkt Yoda een echte sportliefhebster. Voetbal op tv: bal pakken. Echt hilarisch om te zien. De zussen vermaken zich dus prima. Ik slaap er wat minder van, maar als ik dan de vermoorde onschuld weer op mijn bed zie liggen.. dan vind ik ze toch gewoon weer lief en schattig. Katten gezien: 2 stuks.
Stay tuned voor week 3!