Een kattentrimmer ontdekt soms vreemde dingen in de vacht van de kat die voor een eigenaar onzichtbaar zijn. Vooral als die op lastige plaatsen zitten. Zoals een fikse wond onder de staartinplant van Elmo.

‘Kom maar eerder dan we hadden afgesproken. Elmo heeft hier en daar weer klitten en die krijg ik er bijna niet uit. Bovendien zit hij erg onder zijn staart te likken, dus daar zal ook wel wat zitten.’ Dit was de begeleidende boodschap van Elmo’s personeel aan de telefoon.

Dikke vacht

Elmo is een jonge Persische kater van bijna drie jaar die is gezegend met een weelderige vacht: lange zware haren en heel dikke, pluizige onderwol. Na het trimmen scheer ik steevast rond de anus en zijn achterpoten wat meer wol weg. Daardoor is het toiletgebruik voor Elmo eenvoudiger: er is minder kans dat er poep aan zijn haren blijft hangen. Bovendien is het voor hem gemakkelijker om de boel schoon te houden. Dat is ook voor het personeel prettiger!

Losse houdgreep

Om de achterkant van de kat te kammen is het handig om hem in een soort ‘losse houdgreep’ te houden. Ik houd de kam in mijn rechterhand en ga met mijn linkerarm onder de romp van Elmo door. Met mijn linkerhand houd ik de staart en de rechter achterpoot vast en til die poot op. Daardoor moet Elmo wel op zijn linker achterpoot blijven staan. Die is dan gestrekt waardoor ik die goed kan doorkammen of scheren.

Tijdens het trimmen heeft Elmo zich voorbeeldig gedragen, maar als ik aan zijn staart kom, gromt hij een beetje en trekt zijn poot terug. Wat is er toch met die staart?

Fikse wond

Elmo laat met grommen steeds duidelijker merken dat hij het niet prettig vindt dat ik zijn staart optil terwijl hij staat. Hij probeert ook steeds te zitten, waardoor ik niet kan zien wat er aan de hand is. Zo ken ik hem helemaal niet. Wat is daar aan de hand? Dat moet ik onderzoeken.

Daarom leg ik hem op een zij. Met een beetje afleiding en complimentjes vertrouwt hij mij dit toe. Voorzichtig kam ik zijn achterkant uit. Dan verschuif ik zachtjes zijn staart zodat ik eronder kan kijken. Iets boven de staartimplant, richting het uiteinde, zie ik tussen vochtige vachtharen een stuk huid van wel vier centimeter in doorsnede. Het is rozerood van kleur en er komt geelachtig pus uit.

Naar de dierenarts

Met een tissue en wat water dep ik de plek. Aan de wond kan ik moeilijk iets zien. Komt deze door een beet van een hond of kat of een insect of van een stekelige plant? Het beste is een dierenarts ernaar te laten kijken. De wond zit aan de onderkant van de staart, die vrijwel steeds in contact komt met de vloer of met de stenen in de tuin. Daardoor is het goed mogelijk dat er stof, vuil en andere narigheid in de wond komt. Bovendien is het vrijdagmiddag: het is beter om hier niet een weekend overheen te laten gaan.

Gelukkig ben ik bijna klaar. De staart heb ik voorzichtig uitgekamd, maar de ruime plek rond de wond laat ik met rust. Nog even de achterkant iets korter scheren en Elmo is klaar voor vertrek.

Ziekenboeg

Later hoor ik van Elmo’s personeel dat hij twee prikken heeft gehad en ‘een hoop medicijnen’ heeft meegekregen. Bovendien moeten ze de wond elke keer spoelen en daarna met zalf insmeren. Om te voorkomen dat Elmo de zalf eraf likt, krijgt hij een kap om.

De dierenarts heeft gezegd dat het geen verse wond was. Daardoor herinnerde het personeel zich dat ze twee weken geleden al tegen elkaar zeiden dat hij een stekelige tak aan zijn staart had hangen. Hij had waarschijnlijk aan de tak getrokken om hem uit zijn vacht te trekken en daardoor is de wond ontstaan.

Zorgzaam personeel

Arme Elmo. Het zal wel een paar weken duren voor de wond helemaal genezen is. Gelukkig heeft de trimster de wond tijdig ontdekt en hem naar de dierenarts gestuurd. Bovendien heeft Elmo wel vier toegewijde personeelsleden die hem liefdevol willen verplegen. Een betere ziekenboeg kan hij zich niet wensen. Nog even en hij heeft vast en zeker geen pijnlijke wond meer aan zijn staart hangen!

Tot slot een tip voor kattenpersoneel: controleer je kat regelmatig op wondjes, teken, vlooien, klitten en allerlei andere narigheid. Dat kan erger voorkomen!


Dit artikel is 6.455 keer gelezen | Geschreven door

Over de auteur

Ik heb altijd katten gehad en vind ze fascinerend. Daarom ben ik in 2012 mijn bedrijf Prachtkat gestart. Het doel daarvan is het welzijn van de kat waar dat nodig is te verbeteren en zijn baas en/of baasjes meer informatie te geven over zijn prachtige huisdier. Dat doe ik o.a. met kattengedragsadvies, trimmen bij de kat thuis zonder narcose en voorlichting te geven over gedrag en vachtverzorging. Ooit ben ik begonnen als onderwijzeres en nu vind ik het leuk om kinderen (en volwassenen) in contact te brengen met katten (en andere dieren) om ze te leren en zelf te laten ervaren wat een dier is en hoe hij leeft. Dit d.m.v. het geven van dierenlessen bij bijvoorbeeld een kinderboerderij. Zelf heb ik twee Maine Coons en schrijf ik een column in 't Is Coontime.