Kerstmis nadert, leuk! Je huis met kerstspulletjes versieren, de kerstboom opzetten en cadeautjes inpakken. Gezellig voor mens en kat, of toch niet…?

Eerlijk is eerlijk: ik kan me wel voorstellen dat katten blinkende kerstspullen (bij voorkeur met belletjes) en knisperend papier he-le-maal te gek vinden. En dan die boom: cat heaven! Elk jaar in december ben ik weer in dubio. Wat kan ik wel en niet neerzetten? Als ik iets nieuws wil kopen, twijfel ik telkens: ‘is dit wel cat proof?’ Wel of geen boom? Langzaam begint het weer te kriebelen, want december komt eraan…

Huis versieren… lukt nog wel.

Als ik met de dozen met kerstspullen de woonkamer inkom, zie je die koppies al nieuwsgierig kijken. Lagen ze te slapen? Niet lang meer! Binnen een paar seconden staan mijn vier katten bij de dozen. En hup, ze zitten ín de dozen. Dat begint goed. Hier kan ik nog om lachen. Dan ga ik de spulletjes uitpakken. Hoe meer glitters en uitsteeksels eraan zitten, hoe interessanter de katten het vinden. Die dozen zijn nu totaal oninteressant: de kerstversieringen moeten uit mijn handen worden geslagen, mini-kerstboompjes worden door de kamer gesleept en als een echte prooi afgerammeld. Tja.

Mijn humeur wordt al wat minder, want de eerste ‘kerstcasualties’ zijn inmiddels te betreuren en hebben de weg naar de vuilnisbak gevonden. Het zij zo, een goede reden om leuke nieuwe spulletjes aan te schaffen zullen we maar zeggen. Bij voorkeur van pluche of massief hout.

JosjeKerstknuffels
Zoek de levende knuffel…

Boom opzetten… lukt écht niet.

Met onze eerste kat Jaya ging een kerstboom prima samen. Natuurlijk niet met glazen ballen, dat is echt een no-go met katten die naar alles slaan wat aan een touwtje hangt en beweegt. Nee, we gingen voor lintjes en kerstballen van piepschuim. Maar toen kwam Tikkel erbij. We hadden een grote kamerplant (formaat middelgrote kerstboom) in de woonkamer staan. Die plant was voor Tikkel de ultieme krab- en klimpaal. Toen ze een kitten was van nog geen kilo was dat best grappig. Binnenkomen en dat schattige wollige pluisje bovenop de plant zien zitten, dan smelt je toch? Maar Tikkeltje werd een volwassen poes van vijf kilo schoon aan de haak. Resultaat: einde kamerplant.

In december van dat jaar hebben we wijselijk besloten om geen kerstboom meer in de woonkamer te zetten. Dit zou 100% zeker het scenario zijn geworden:

Cadeautjes inpakken… lukt half, met een knipoog.

Dan de cadeautjes inpakken. Ook zo’n hoogtepunt van het jaar voor onze katten. Overal papier, lintjes, stickertjes, plakband, daar móét je als kat met je snufferd bovenop zitten. Als het bij zitten bleef, zou het een leuke gezamenlijke bezigheid zijn. Maar nee, dat papier moet kapot gescheurd worden en, heel irritant, er moet op gelegen worden. Lintjes en plakband trekken de katten uit je handen en sleuren ze mee en niet te vergeten: de cadeautjes zelf zijn óók superleuk kattenspeelgoed. Zucht.

Het is dus zeker af te raden om breekbaar spul met de katten in de buurt in te pakken. En aan te raden om extra papier aan te schaffen en héél veel geduld te hebben. Dan wordt het nog best een feestje. Want het is natuurlijk leuk om je furry friends zo blij te zien met al die ‘goodies’. Samen cadeautjes inpakken vind ik daarom heel gezellig!

Kerst en kat: dat ziet er zo uit.

Dit hilarische filmpje says it all… Kijk, huiver (soms) en lach:

Herkenbaar?

Nu ben ik natuurlijk benieuwd: is dit herkenbaar? En hoe gaat dit bij jou? Kun jij zonder problemen je huis versieren met de katten erbij? Of een boom optuigen, die ook nog eens de hele kerstperiode blijft staan? Hoe pak je cadeautjes in met jouw kat/katten in de buurt?


Dit artikel is 10.029 keer gelezen | Geschreven door

Over de auteur

Gezellige tekstschrijver / communicatieadviseur / blogger / kattenvrouwtje met een bourgondische lifestyle. Helpt je met tekst, advies en training om beter te communiceren: www.caenencommunicatie.nl. Gek op: schrijven, katten, reizen (naar US en UK), Disney, lekker eten, Netflixen, lachen en vooral: genieten van wat er NU is, carpe diem!