Klitten ontstaan doordat de vacht van de kat niet goed wordt doorgekamd. Bijvoorbeeld doordat de kat daar, wegens ziekte, zelf niet (meer) toe in staat is en/of zijn personeel de vacht een tijdje niet verzorgt.
Misty is een prachtige kortharige poes van ongeveer zeven jaar. Ze is even ziek geweest, waardoor ze niet of minder goed in staat was haar dikke compacte vacht zelf goed te verzorgen. Ook haar personeel heeft dat even op zijn beloop gelaten. Met twee andere katten en twee jonge kinderen in een druk huishouden krijgen andere werkzaamheden gemakkelijk een hogere prioriteit.
Klitten op de heupen
Het gevolg is goed te zien: op beide heupen van Misty zijn de haren in kleine plukjes aan elkaar geplakt. Dat klitten kan een snel proces zijn: binnen een paar weken is het ontstaan, zo meldt het personeel. Dat de klitten vooral op de heupen zitten kan komen doordat juist die plekken lastig zijn te bereiken met een kattentong. Bovendien zijn het vooral de heupen waarop het lichaam steunt tijdens het liggen.
Pijnlijk
Misty is een erg gevoelige poes. Aaien en kammen zijn nooit een probleem geweest, maar nu ze klitten heeft wel. Toen het personeel ontdekte dat Misty klitten kreeg, heeft het geprobeerd die los te kammen. Misty ervoer dat als pijnlijk en waarschuwde eerst met blazen en later met krabben en zelfs bijten. Zelfs aaien op de heupen doet haar zeer.
Daardoor is de relatie tussen poes en personeel verslechterd. Misty komt nog wel in de buurt en ze geeft nog kopjes, maar zodra een hand richting flanken gaat, waarschuwt ze met platte oren, grommen en daarna slaan en zelfs bijten.
Praten helpt niet bij dove poes
Als kattentrimmer heb ik geleerd de kat eerst op zijn gemak te stellen voordat ik iets ga doen. Bij Misty ging dit anders, want ze is doof. Praten helpt dan niet. Je kunt visueel (op zicht) werken door de kat aan te kijken, maar als je dat heel strak doet, kan dat bedreigend overkomen. Je ogen langzaam sluiten en weer openen kan een geruststellend effect hebben.
Ook aaien over de kop en langs de wangen kan helpen. Maar zodra ik met mijn handen in de buurt van haar flanken kom, reageert ze met slaan. De klitten uitkammen is daardoor geen optie; het doet haar zichtbaar te veel pijn. Daarom besluit ik om de ergste plekken te scheren.
Geluid is geen probleem
Een voordeel van een dove kat is dat deze niet bang wordt van het geluid van een scheerapparaat. Ook Misty niet, ze reageert niet als ik de tondeuse aanzet. Maar als ik ermee in de buurt van de klitten kom, reageert ze toch met wegdraaien en slaan. Blijkbaar heeft ze de afgelopen tijd zo’n pijn gehad aan haar heupen dat alleen wijzen ernaar al een duidelijke reactie bij haar oproept.
Toch zit er niets anders op. Terwijl ik haar goed vasthoud in de nek, scheer ik snel de ene heup en dan de andere. Dan is ze gauw van haar pijnlijke klitten af.
Doorkammen
Gelukkig heeft ze elders alleen veel onderwol, vooral op haar nek en hals en op de borst. Daar kan een kattentong immers niet bij. Die oude haren kam ik er voorzichtig uit. Nu de flanken geen pijn meer doen, is ze iets minder wantrouwend.
Tot slot aai en kroel ik nog even uitgebreid met haar, zodat ze met een positief gevoel van de tafel kan. Dat ik toch af en toe tegen haar begin te praten, kan ik niet laten. Dat is het kattenmens in mij.
Het personeel raad ik aan wat meer aandacht aan Misty te geven en haar weer stapje voor stapje te laten wennen aan kammen en aaien. Dan zal ze ervaren dat haar heupen niet pijnlijk meer aanvoelen. De relatie tussen poes en personeel verbetert dan vast snel!