Voor een kattentrimmer is het soms handig dat de eigenaar even een extra handje helpt. Af en toe is echter veel meer hulp van de eigenaar nodig, bijvoorbeeld als de kat erg bang of onzeker is.

Benze is een zesjarige Pers uit Hongarije, die sinds twee jaar een gouden mandje bezit bij een gezin met één kind. Hij woont er samen met vier andere katten. Allemaal hebben ze heerlijk veel ruimte in een deel van een voormalige ijzergieterij dat tot woonhuis is verbouwd.

Karakter

Benze is een stoere en behoorlijk luie kater. Kammen vindt hij fijn, zolang zijn baasjes maar niet aan zijn buik en achterkant komen. Dan gaat hij grommen en kan hij bijten. Nu hij opeens en ongemerkt heel veel klitten en vilt heeft op zijn rug, flanken, heupen, buik, borst en billen, hoeft er gelukkig geen kam aan te pas te komen. Het scheerapparaat moet uitkomst bieden. Hopelijk heeft hij daar geen hekel aan.

Samen doen

De trimtafel, de rolkoffer en ik zijn met belangstelling ontvangen door alle katten, ook Benze. Toch vindt hij het, eenmaal op de tafel, een beetje spannend allemaal. Ik laat hem eerst even wennen. Dan knip ik zijn nagels. Omdat hij dat al spannend vindt, houdt zijn bazinnetje Petra zijn kopje vast en praat tegen hem. Zo is hij afgeleid en zijn z’n nageltjes snel geknipt.

Ik mag van hem overal aan zijn vacht zitten. Rond zijn nek en keel ontdek ik kale plekken; waarschijnlijk heeft hij er zelf al vervilte stukken uitgetrokken. Al snel blijkt dat scheren de enige optie is. Gelukkig vindt hij het geluid van de tondeuse niet echt eng, ook niet als ik het apparaat op zijn nek leg. Wel is hij erg beweeglijk en wil hij niet echt graag op zijn buik liggen. Daarom vraag ik Petra om hem over zijn nek te aaien en zo vast te houden. Ook praat ze zachtjes tegen hem. Zo is hij heel gefixeerd op haar en heeft hij er minder erg in dat ik zijn rug en flanken scheer.

Als de dikke plakken eraf zijn, houden we even een korte pauze. Ik masseer zijn korte plekken en zijn bazinnetje geeft hem volop complimentjes: „Goed zo, Benze, goed gedaan!”

De keel en de borst zijn ook zo gedaan. Lastiger is de buik. Daarvoor moet hij toch even op zijn rug op tafel liggen. Dat vindt hij spannend. Met heel veel rust, aandacht en lieve woordjes krijgen we dat toch gedaan. Zo snel mogelijk scheer ik die delen ook af.

Zo krijgt elk stukje van Benze alle aandacht. Elke keer dat de spanning bij hem oploopt, houden we even een time-out. We laten hem even staan of rondjes lopen over het tafelblad, kroelen en aaien hem en geven hem complimentjes. Zo wordt hij weer meer ontspannen. Bovendien heeft mijn scheerapparaat tijd om af te koelen of heb ik tijd om er een nieuw mesje op te zetten.

Intensief bezig zijn

Na een uur is de vacht eraf. Ik kam nog even de staart, wat Benze niet echt leuk vindt. Dus Petra leidt hem weer af met woordjes en aandacht. Dan kam ik tot slot de haren op zijn kop en zijn mooie bakkebaarden. Dan is hij klaar.

Het is een bijzondere ervaring om zó intensief samen met de eigenares met haar kat bezig te zijn. Ik heb goed op de lichaamssignalen gelet en haar steeds gevraagd ‘hoe het aan de voorkant gaat’. Zo is het een echt samenwerkingsproject geworden. We hebben het allebei leuk gevonden om te doen. Het is een inspannend werkje geweest, maar over het resultaat zijn we allebei heel tevreden.

En Benze? Als een echt fotomodel poseert hij met zijn nieuwe lentekostuum voor de camera!


Dit artikel is 9.902 keer gelezen | Geschreven door

Over de auteur

Ik heb altijd katten gehad en vind ze fascinerend. Daarom ben ik in 2012 mijn bedrijf Prachtkat gestart. Het doel daarvan is het welzijn van de kat waar dat nodig is te verbeteren en zijn baas en/of baasjes meer informatie te geven over zijn prachtige huisdier. Dat doe ik o.a. met kattengedragsadvies, trimmen bij de kat thuis zonder narcose en voorlichting te geven over gedrag en vachtverzorging. Ooit ben ik begonnen als onderwijzeres en nu vind ik het leuk om kinderen (en volwassenen) in contact te brengen met katten (en andere dieren) om ze te leren en zelf te laten ervaren wat een dier is en hoe hij leeft. Dit d.m.v. het geven van dierenlessen bij bijvoorbeeld een kinderboerderij. Zelf heb ik twee Maine Coons en schrijf ik een column in 't Is Coontime.