Ik was altijd een echt hondenmens. Ik had het niet van katten. Dat kwam vooral door die typische eigenaren; de “kattenmensen”. Of nog erger, die rare kattenvrouwtjes met een huis vol onzindelijke blaasgruiskatten. Ze vinden hun kat het einde, ook al loopt deze heel de dag bij de buren in de tuin te schooieren en laat ‘ie zich alleen zien als er wat te eten valt.  En over elke agressieve rotkat wordt liefkozend gesproken: “Leuk hè, die katten hebben echt een eigen karakter!”. Niet mijn ideaal van een huisdier.

Maar toen ik vorig jaar ging verhuizen was ik wel weer toe aan wat gezelligheid in mijn nieuwe huis. Als hondenmens wist ik dat een puppy er niet in zat, want met een fulltime baan is dat niet te doen. Toen ik via via hoorde dat twee lieve katten een thuis zochten, besloot ik tot de meest ingrijpende impulsaankoop van mijn leven. Broer en zus Mie & Moo, samen “De Moomies” kwamen bij mij wonen. De Moomies raakten al snel aan mij gewend, en ik aan hen. Ik had nog nooit zulke lieve en aanhankelijke poezen gezien. En daar zat ik dan. Op de bank. Met twee katten op schoot. Onder de haren. Maar dat maakte mij niks uit. Twee spinnende Moomies en ik. O help, ik wilde het niet toegeven maar ik wist het. Ik ben een kattenmens geworden!

Maar zoals met zoveel dingen was het geluk van korte duur. Op een kwade dag viel kater Mie in een suïcidale bui van het balkon. En Moo en ik bleven achter. Dagenlang heeft Moo jankend haar broer lopen zoeken. Ik wilde ’s ochtends bijna de deur niet uit zo zielig vond ik het om haar achter te laten. Al gauw besloot ik het balkon kat-proof te maken en een nieuw vriendje voor Moo te zoeken. En dat lukte.

Philip Heronimus Honey, oftewel Flip is 10 weken oud, en net zo lief als de Moomies.  Flip is al dikke vrienden met Moo. Hij is echt geadopteerd door haar en ik kan ’s ochtends weer met een gerust hart de deur uit omdat ik weet dat ze samen liggen te knorren. En ’s avonds komt dit kattenvrouwtje heel blij weer thuis om begroet te worden door haar tijgers.


Dit artikel is 4.240 keer gelezen | Geschreven door