Katten wonen in een huis en jij woont er bij in. Kort samengevat denken de meeste katten zo over hun thuissituatie. Maar nu we gaan verhuizen, merken mijn katten dan ook dat er iets niet in de haak is. En ze raken er behoorlijk van ondersteboven dat hun huis – en dus hun leven – op de kop wordt gezet. Met dank aan een verhuizing.

Verhuizing
De marteling begon ergens in december toen de eerste verhuisdozen werden ingepakt en weggesleept naar ons nieuwe huis. Vanuit hun krabpaal keken de katten toe hoe de ene doos na de andere doos van zolder werd weggehaald. Maar aangezien alleen de poes verhuisdozen voor veredelde kattenbakken aanziet, bleef de schade beperkt.

Eenzaam
Het leed werd ietsje groter toen er in het andere huis geklust moest worden en de katten het huis voor zich alleen hadden. Zou een willekeurige huiskat misschien minder problemen mee hebben, maar een doorsnee Bengaal vindt al dat eenzame gedoe maar niets. Er moet op zijn tijd geknuffeld, aangehaald en geaaid worden, anders voelen ze zich – welja- een beetje alleen. En dat vertaalt zich weer in een hoop gemiauw en gekrijs als je ’s avonds thuis komt.

Maar ook dat was nog te overzien.

Stress
De stress sloeg pas toe echt toe bij de katten toen er dingen in de woonkamer in de verhuisdozen werden gestopt. Daar waren de katten het niet mee eens. De ene kat viel de verhuisdozen veelvuldig aan, de ander lanceerde zich zichzelf in de verhuisdoos en weigerde te vertrekken. Alleen onder luid miauwend protest kon hij eruit worden gehaald.

De katten wisten zich geen raad meer met zichzelf. En ook niet met elkaar. Nog steeds niet. In tijden hebben ze niet zo’n ruzie met elkaar gehad, verstoppen ze zich achter de gordijnen en lopen ze ons miauwend voor de voeten tijdens het verhuizen. De boel saboteren lijkt zo onderhand een understatement. Nee, de katten willen niet hun onderkomen kwijt. Punt.

Feliway
‘Misschien moet je Feliway aanschaffen,’ raadde een kennis aan. ‘Dat hebben wij ook gedaan voor onze katten tijdens de verhuizing en het hielp echt.’ Dat leek mij een wijs advies en dus besloot ik het maar eens te gebruiken. Het hielp niets. Nul komma nul. De katten zijn nog even vervelend, miauwen zo mogelijk nog harder en proberen nog steeds de verhuizing te saboteren.

Nieuw onderkomen
Een ding scheelt, volgend weekend gaan we al verhuizen. Gelukkig maar, want wij hebben ook genoeg van de verhuisstress. Net als de katten. En dus nemen we hen zondag – ongetwijfeld tot hun eigen ongenoegen – mee naar hun nieuwe onderkomen. Eens kijken of de Bengalen zich daar ook thuis gaan voelen. Want dat is het belangrijkste. Vriendlief en ik wonen er per slot van rekening er maar bij in.


Dit artikel is 5.758 keer gelezen | Geschreven door

Over de auteur

Deze catlady doet in het dagelijks leven iets met schrijven. Al word ik regelmatig afgeleid door mijn twee eigenwijze Bengaalse katten, Jambo en Tsavo. Never a dull moment met deze monsters ...