Eigenlijk vind ik het tijd voor een burgerinitiatief. Eentje die het recht op een kat gewoon volledig waarborgt. En dan niet alleen privé, maar vooral zakelijk: een kat van de zaak zeg maar. Echt, we zou er allemaal profijt bij hebben.
Toen ik full-time aan de slag ging als ondernemer, vond ik dat ik een kantoor moest hebben. Hoewel ik met bijna iedereen waarmee ik samenwerkte dat digitaal deed. En hoewel ik van het digitale nou juist mijn business heb gemaakt, was de lok van muren en stenen gewoon te verleidelijk.
Samen met een collega-ondernemer huurde ik dus een kantoor. Een mooi stenen ding, midden in het centrum van Utrecht. Zo’n 5 minuten van mijn huis overigens.
Het belangrijkste voordeel aan het kantoor was niet dat we er konden vergaderen en ook niet dat we een gezamenlijke lunchtafel hadden. Het was niet mijn uitzicht op de mooiste terrasjes van Utrecht en ook niet het feit dat we boven een wijnproeverij zaten. Het belangrijkste voordeel was Joep.
Joep de kantoorkat was van de bovenburen. Want de derde etage van dit Utregse pand was bezet door huurders die daar niks zakelijks deden. En Joep zwierf naar hartelust over de etages en dus ook over de onze.Een kolossale zwarte kater met sterallures, zoals het een kat betaamt.
Heerlijk vond ik het om van mijn kattenhuis, naar mijn kattenkantoor te gaan en Joep af en toe een aai over zijn zwarte bol te kunnen geven.
Het feest duurde niet eindeloos lang. Joeps baasjes verhuisden en Joep met hen en voor mij was dat – oké, dat was toeval – ook meteen een prima moment om mijn stenen statussymbool te verlaten.
Inmiddels heb ik weer een kantoor aan huis. Het is een prachtig kantoor hoor. Mijn huis is een pand uit 1890 met de originele schouwen en plafondornamenten nog waar ze horen. Vergaderen gaat hier prima en samen lunchen doe ik ook nog gewoon met klanten of partners.
Op mijn bureau vind je twee kolossale beeldschermen, een stapel gadgets en de box van Ziggo aangesloten op een van de schermen voor willekeurige porties televisie tijdens het werken. Maar – en dit is belangrijk – óók een kattenmand waar een van mijn kattenbeesten overdag – tussen 9 en 5 – heerlijk dut of toekijkt hoe ik het web volschrijf. Mijn andere kat ligt altijd (altijd!) op de stoel van het tweede bureau. Handig, want die stoel heeft wieltjes en op gezette tijden trek ik haar even naar me toe en knuffelen we gezellig.
Niet alleen lekker zacht, maar ook hoogst inspirerend. Ik ben er dan ook van overtuigd dat iedereen een kantoorkat zou moeten hebben. Voor de nodige inspiratie en omdat niks effectiever is dan een kattenbeest dat je op de vingers kijkt…of op je toetsenbord ligt, ook dat is goed voor de mens.
Ik ben bereid om het recht op een kantoorkat met hand en tand te verdedigen. Wie doet mee?