Een vogelplaatje met wat gezellig gestileerde bloemen op Cattish? Als je goed kijkt, zie je dat de vogels niet zomaar rondvliegen. Ze zijn opgeschrikt door een groot gevaar: een moeraskat!
Als je denkt aan katten in de kunst, kom je al snel uit bij de prachtige gestileerde Egyptische katten. Ik ging dus eens snuffelen op de sites van de musea met grote Egyptische collecties. Bij het Louvre stuitte ik op deze moeraskat die mij eigenlijk veel meer charmeerde dan alle goddelijke Egyptische katten. Als je de kat zo snel niet ziet: helemaal aan de linkerkant onder de vogel met de kuif.
Geen blije jagers aan de waterkant
Deze afbeelding is onderdeel van een groter schilderij op papyrus dat gaat over de jacht. Het is gevonden in een graftombe en is tussen 1450 en 1400 voor Christus gemaakt. De specifieke vogelsoorten zijn nu ook nog herkenbaar, dat staat in schril contrast met hoe onbeduidend de moeraskat getekend is. Het is bijna een kattentekening van een lagere schoolkind. In de graftombe ligt dan ook iemand die erg belangrijk was bij de jacht. Jagers kennende waren ze helemaal niet blij met dieren die op dezelfde prooi jaagden. Vandaar dat de moeraskat waarschijnlijk zo schetsmatig is weergegeven. Overigens is de kat niet de enige die de idylle verstoort: aan de rechterkant is ook een sluipwesp te vinden die de vogels opjaagt.
Onbeduidend maar wel aanwezig
Ondanks dat er paniek onder de vogels is, heeft de schilder er toch een esthetisch verantwoord schilderijtje van gemaakt: de vogels in de witte lucht, gescheiden van het blauwe water van de Nijl door de prachtige bloemschermen van een uitgestorven papyrussoort, waar nog even een witte eend in duikt. En de veroorzakers van de ‘ellende’? Die zijn onbeduidend geschilderd, maar dat zij de ‘ellende’ veroorzaken, wordt juist duidelijk doordat ze niet zo mooi gestileerd zijn als de arme opgejaagde vogels en het vredig landschap.
Een moeraskat verjaagt de vogels in het moeras van de Nijl
Scène dans les marais de Nil is in het bezit van het Louvre in Parijs.