550 gram weegt ze en ze heeft het koud met maar liefst een ondertemperatuur van 36,3 graden. Pippa is vandaag binnengekomen na een telefoontje van een asiel. De speciale recoverymand heb ik al klaargezet, compleet met warmtemat. Het is een veilig hol, waar ze niet uit kan en ze zich kan nestelen tegen Konijn. Pippa heeft bij het asiel onderhuids nog wat extra vocht gekregen en ik besluit haar eerst lekker te laten slapen. Even bijkomen en warmte doet mens en dier goed.
Eten en slapen
Na twee uurtjes ga ik bij haar kijken. Ze is wakker en kijkt me onbevangen aan. Ik zet haar even op de grond zodat ze haar pootjes kan strekken en ik maak wat eten voor haar. Ze krijgt speciale voeding die gemakkelijk te verteren is en eventueel via een spuit in de bek gegeven kan worden. Dat blijkt niet nodig, want Pippa eet het genoeglijk op. Na dit avontuur is het weer tijd om te rusten. Ze voelt nog koud aan ondanks de warmtemat die op de hoogste stand staat. In de mand wordt het op een spinnen gezet. Er zit nog pit in dit dametje.
Kleine stapjes
Zo zetten we deze zaterdagmiddag en avond voort. Pippa geeft zich compleet over aan mijn zorgen. Ze laat zich aanraken en eet rustig de voeding op die ik haar geef. Water lust ze ook. Nu moet je niet denken dat er al een heel blikje vlees verorberd is – nee – het gaat om één theelepel per keer. Echter, liever kleine beetjes voeding die binnen blijven, dan veel schrokken om vervolgens weer over te geven. Kleine stapjes dus. In de nacht sta ik extra op. Ze heeft ook dan zeker extra eten nodig. Slaperig laat ik haar plassen en ik geef haar nog een knuffel. Ze geeft me kopjes en nestelt zich op mijn schoot. Ik leg haar terug in haar “bed” en ga zelf ook nog wat slapen.
Het voelt alsof Pippa vertrouwen heeft in de situatie. En ik? Ik heb vertrouwen in haar en dat het goed komt.