De verzorging van een Perzische kat is tijdrovend. Voor de Pers zelf, maar ook voor de eigenaar. Een kattenkapper weet hoe een Perzische kat te verzorgen.
Uiterlijke verzorging is een hele kluif voor een Pers. Met dat ene kleine tongetje moet hij al die lange haren kammen en poetsen. Dat kost niet alleen veel tijd, maar ook veel moeite. Dus heeft hij hulp van zijn baasje en bazinnetje nodig. Maar wat als die druk-druk-druk zijn? Dan wordt een Pers als Soerie gauw een sloerie. En is het hoog tijd voor de kattenkapper.
Meneer stelt de kat aan mij voor. „En dit is Soerie.” Trots klinkt door in zijn stem. Op de leuning van de bank doet een grote rode Perzische kater zijn best om prachtig te zijn. Ik zie echter een kat met warrig haar en opgedroogde traansporen onder zijn ogen. En: ik kom niet voor niets, de grote vervilte plekken en klitten zijn niet zichtbaar, maar die voel ik wel degelijk als Soerie op mijn trimtafel staat. Vooral op de probleemzones borst, achter en onder de oksels en op de heupen zitten grote vervilte plekken haar.
Klitten en vilt
Soerie vindt het spannend en wil er het liefst vandoor, ondanks mijn geruststellende woorden. Gelukkig wil meneer de kater goed vasthouden bij de nek, waardoor ik de moeilijke plekken rustig kan wegscheren. Ondertussen vraag ik hem van alles over Soerie. Soerie is anderhalf jaar oud; nee, hij en zijn vrouw hebben nog nooit katten gehad; nee, dus ook nooit Perzen; o, moeten ze zo vaak gekamd worden?; ja, eigenlijk weten ze dat wel, maar twee drukke banen, hè?; en ze hebben nóg een Pers…
Als ik bij de broek kom, voel en zie ik dat de achterkant van de poten helemaal vast geklit is door urine en ontlasting. Ook dat scheer ik eraf. Eigenaren van Perzen vragen mij soms het gebied onder de staart wat kort te scheren, zodat er geen viezigheid in de vacht achterblijft. Soerie heeft daar nu even geen last meer van.
Als ik de moeilijke plekken geschoren heb, kam ik de oude onderwol eruit. Met een grove kam met tanden met twee verschillende lengtes kam ik hem van kop tot staart. Ik werk van grof naar fijn. Na de grove kam neem ik een iets fijnere en als mijn hele fijne ‘controlekam’ moeiteloos door de haren gaan, zitten er geen oude haren meer in de vacht. Meneer kijkt er van op: dat er zóveel haar uit komt!
Opgedroogd traanvocht
Daarna kijk ik de oren en ogen van Soerie na. Vooral Perzen hebben door hun verkorte neus last van traanvocht dat opdroogt in de plooien aan weerszijden van hun neus. Bij Soerie zitten er dikke zwarte korsten die hij er zelf niet uit heeft kunnen poetsen. Voorzichtig doe ik dat voor hem: ik druppel oogcleaner op een zachte tissue en wrijf de korsten uit de haren. Gelukkig laat hij dat prima toe. In zijn oorschelpen zitten plakken vette oorsmeer; ook die maak ik voorzichtig schoon, maar dan met oorcleaner. Tegelijkertijd vertel ik meneer wat ik doe en waarom en wat zij daarna ook moeten doen om hun dier goed te verzorgen.
Ondertussen vraag ik me af hoe het kan dat deze eigenaren hun kat zo laten verslonzen. Meneer ziet er knap en verzorgd uit, hij is dol op zijn kat en is geïnteresseerd in alles wat ik doe en zeg. En mevrouw klonk aan de telefoon ook als ‘beschaafd Nederlandse’.
Klaar is de kat!
Dan is Soerie klaar. De anderhalf jaar oude kater is verlost van pijnlijke stukken vilt en klitten overal in zijn vacht. Hij heeft geen aangekoekte poep en urine aan zijn achterpoten meer. Ook hoeft hij geen berg oude haren uit zijn vacht te likken. Bovendien kijkt hij weer helder uit zijn mooie ogen en zijn z’n oortjes gewassen. Hij is weer een prachtkat! En dat kostte me hooguit anderhalf uur.
Dan gaat de deur open en komt mevrouw binnen. Een knappe jongedame van begin twintig, keurig gekleed in mantelpak en hoge hakken, een modieuze bril op de neus, de ogen vakkundig opgemaakt, de lippen zorgvuldig rood gestift, kortom: tot in de puntjes verzorgd. Zij wel…