Katten zijn soms mysterieuze dieren. Het waarom van hun gedrag ontgaat ons vaak en bij probleemgedrag is het soms lastig te ontdekken wat we het beste kunnen doen om hen en onszelf te helpen. Op Cattish.nl biedt de kattengedragdeskundige hulp. Je kunt je vragen aan haar voorleggen en via de site zal ze proberen je van advies te voorzien. Voor een specifiek en meer uitgebreid consult kun je haar bereiken via haar website.
De deskundige
Mijn naam is Liesbeth Puts en ik ben in november 2008 afgestudeerd als kattengedragstherapeut bij Tinley. In 1986 ben ik afgestudeerd als sociaal psycholoog aan de Universiteit Utrecht, vervolgens ben ik gaan werken in de muziekindustrie. Een jaar of tien geleden kwam poes Cleo in mijn leven, een doodsbang katje uit het asiel. Vanaf dat moment ben ik me veel verder gaan verdiepen in kattengedrag en met name afwijkend gedrag. Lees meer over mij en mijn werk op mijn website.
De vraag
Hallo!
Wij hebben twee katjes, uit hetzelfde nest, een poes en een kater. Vanaf het begin af aan zijn ze al onafscheidelijk, als je de deur tussen ze dicht laat vallen staan ze aan weerszijden te miauwen totdat hij weer open gaat. Ze slapen ook in ‘yin yang’, vaak in spiegelbeeld in een hele dikke omhelzing.
Tegen ons zijn ze ook geweldig. We hebben natuurlijk wat research gedaan toen we katten in huis haalden omdat we allebei alleen evaring met honden hadden. We kunnen met ze knuffelen, nageltjes knippen, wassen, niks is te gek. Ze zijn nu bijna 1 jaar oud.
Nu is de kater de laatste tijd wat knorrig. Als zij bij hem in de buurt komt, gromt hij en slaat hij haar op de neus, wel met ingetrokken nageltjes. Als ik hem daarna oppak, kijkt hij me een beetje geïrriteerd aan en blijft hij een beetje grommerig miauwen. Dat is sowieso al apart, want normaal is hij echt mijn kleine maatje. Als ik hem dan even met rust laat komt hij 10 minuutjes later weer heerlijk tegen me aan liggen. En savonds ligt hij zoals vanouds weer met zijn zusje te knuffelen. De volgende ochtend begint het chagrijnige gedrag weer overnieuw.
Vanaf het begin af aan is hij de dominantste geweest, het meest speels, het meest schattig en hij kreeg ook de meeste aandacht daardoor. Zij was altijd wat stiller en onderdaniger, en soms wat nukkig of koppig. De laatste tijd is ze ineens bijzonder lief, knuffelig, en ze heeft ook wat meer zelfvertrouwen. Wij hebben dus het idee dat hij nu een beetje jaloers is.
Mijn vraag is: hoe ga ik het beste met deze situatie om? En waait het vanzelf voorbij?
Bedankt!
Het antwoord
Hallo Suzanne,
het is altijd jammer als je verwijdering ziet optreden bij katten die eerst zo close waren met elkaar.
Allereerst: houd vooral de kater goed in de gaten, het gedrag kan ook een uiting van een medisch probleem zijn. Dus als hij knorrig blijft zonder reden, laat hem dan nakijken bij de dierenarts.
Je katten worden langzaam aan volwassen (ze zijn gecastreerd, neem ik aan?). Dan verandert de relatie tussen de katten onderling, je beschrijft dat ook al een beetje aan de hand van de houding van het poesje.
Belangrijk in dit proces is dat de katten de ruimte krijgen die ze nodig hebben. Soms willen ze ineens geen kattenbak meer delen, niet meer naast elkaar eten etc. Zet daarom een tweede of zelfs derde kattenbak erbij en verdeel ze door het huis. Geef de katten op aparte plekken eten of zet op meerdere plekken brokjes neer, laat ze zelf kiezen waar ze willen zitten. Dat kan vaak al heel veel stress schelen.
Verder zou ik proberen om met beide katten veel te spelen en ze veel uitdaging te geven, dat werkt stress-reducerend.
Jaloezie is niet aan de orde, want katten kunnen eenvoudigweg niet jaloers zijn. Daartoe hebben ze – als oorspronkelijk solitair dier – niet de mentale capaciteiten.
In mijn ervaring waait dit niet over, integendeel. Je kunt beter bijtijds ingrijpen, want relaties die langzaamaan verslechteren, zijn veel moeilijker weer op de rails te krijgen. Mocht je er met deze adviezen niet uitkomen, neem dan contact met me op voor uitgebreider advies.
Zelf een vraag stellen? Vul het formulier hieronder in.