Met maar liefst zeven schatjes maak ik wat mee. Mijn ‘praktijkervaring’ mag er zijn en groeit: geen dag is hetzelfde. Leuk, het leren van en over mijn katten! Ook leuk om dit met jou te delen!
Delen!
Een zieke kat, in de smaak vallende speeltjes, zwerfkatten voeren en vaak ook vangen, een vermiste kat weer naar huis brengen, twijfels over een aanpak: ik ga over álles schrijven. Om – hoop ik – te informeren en te inspireren. Ik vind het super om van jou inspiratie, ideeën, of misschien wel vragen terug te krijgen. Dus reageer vooral op mijn blogs!
Introductie
Maar nu eerst een introductie van de zeven hoofdrolspelers en -speelsters. Hoe zijn er zeven katten bij ons in huis beland? Het is niet dat ik altijd al een groot ‘kattengezin’ wilde hebben. Soms komen dingen – in dit geval katten – gewoon op je pad.
Mis-poes
14 juli waren ze jarig, mijn lieve, bijzondere moppies Luna en Gizmo. Onze eerste ontmoeting? Alweer vijftien jaar geleden! Het liep een beetje gek die dag, maar wat een mooie afloop. Bij een kennis konden mijn ex-vriend en ik die ochtend eindelijk twee kittens ophalen. In het kort: die kennis was een tikkie instabiel en raakte direct in een dip na het afstaan van de kittens. Na pakweg een ‘onder-het-bed-verblijf’ van een uurtje gingen die kittens weer retour. We konden niet anders.
Twee schatjes van katjes
Vastbesloten twee kittens in huis te halen, was er die dag nog maar één optie: het asiel. Ik mocht vroeger nooit een kat, dus dit was mijn kans! In het asiel vlogen twee zwart-witte wolletjes van links naar rechts door hun hok. Broer en zus. Ik viel direct in katzwijm. Je begrijpt: die twee kittens gingen mee. Eenmaal thuis stapten Luna en Gizmo uit de reismand of het nooit anders was geweest. Wat een verschil met die andere twee!
Alweer mis-poes?
Luna en Gizmo woonden bij mijn toenmalige vriend. In het huis waar ik destijds woonde, mocht ik namelijk ook al geen ‘eigen’ kat in huis. Wel kwamen ze op bezoek en ik bij hen. Natuurlijk liepen de plannen anders en was onze relatie al snel over en uit. Ik vergeet nooit dat ik daar voor het laatst wegging en Luna mij nakeek door het raam van de deur. Mijn hart brak in ontelbaar veel stukjes. Des te meer omdat ik aanvoelde dat hij nooit voor altijd voor Luna en Gizmo zou zorgen. Dus vroeg ik hem aan mij te denken als hij ze ‘weg’ zou doen.
Raak!
Na een kleine zes maanden – ik was inmiddels verhuisd – kwam de verlossing: ze kwamen bij mij! Ik ben eeuwig dankbaar dat het zo gelopen is. Luna en Gizmo leerden mij wat ‘liefde voor en van katten’ betekent. Wat zijn zij lief, mooi, leuk en bijzonder. En dat is niet alleen omdat het mijn ‘kinderen’ zijn.
Volgende keer
De introductieteller staat pas op twee. Volgende keer meer over Gabber, de eerste zwerfkat van mijn vriend en mij.