Katten zijn niet altijd makkelijk om te trimmen. Neem nou Itti, die vol klitten en vilt zit. Ik moet haar scheren op een hete dag …
Itti is een prachtige bluepoint Himalayan poes van acht jaar. Een Himalayan is een kruising tussen een Perzische kat en een Siamees. Zo’n ras heb ik als kattentrimmer nog nooit op mijn trimtafel gehad.
Vanuit de woestijn naar Nederland
Itti is geboren in de Verenigde Arabische Emiraten, waar haar baasje in de hoofdstad Dubai werkte. Daar leefde ze in een heet klimaat. Vier jaar geleden is ze met haar baasje naar Nederland gekomen.
Haar vacht is halflang en ragfijn op de rug, flanken en staart. Het haar op de pootjes is veel korter, maar wel dichter. Haar baasje vertelt dat haar vacht hier in Nederland veel dikker is geworden. Waarschijnlijk hebben de haren zich aangepast aan het koude en natte klimaat hier. En Itti komt graag buiten. Ze heeft een grote tuin tot haar beschikking met een groot ruim grasveld dat omzoomd is door prachtige struiken en planten.
Kennismaken
Het is warm vandaag. “Je mag haar in de tuin trimmen”, zegt haar baasje, “ze kan er toch niet uit ontsnappen. Ik moet er wel bij zeggen: ze is niet makkelijk met kammen. Ze gromt, ze krabt en ze bijt.” Buiten trimmen, daar zie ik maar vanaf: stel dat ze per ongeluk de benen neemt, dan zie ik me al achter haar aan rennen om haar te pakken. In zo’n grote tuin lukt me dat nooit.
Als ik nader met haar kennismaak en haar voorzichtig over haar rug en flanken aai, voel ik de dikke viltplekken onder mijn handen. Door de weelderige vacht waren die niet te zien, maar nu des te beter te voelen. Haar hele rug, zijkanten, oksels, buik, achterpoten enzovoort zitten er vol mee. Arme Itti, dat zal niet fijn voelen als je je beweegt.
Scheren, er zit niks anders op
We besluiten: dit wordt scheren. Itti vindt het scheerapparaat niet echt prettig. Ik moet haar goed in de gaten houden: ik ben bedacht op elke bijt- of krabbeweging die ze kan maken. Dat de viltplekken erg dicht op de huid zitten, maakt het lastiger. De rug en de zijkanten zijn nog goed te doen. De buik vindt Itti te spannend: ze haalt uit met haar nagels. Raak! Rustig tegen haar praten houdt mij rustig en haar hopelijk ook. Ook af en toe een time-out inlassen geeft haar de gelegenheid even tot rust te komen. Ik krijg hulp van haar baasje, die af en toe een pootje of haar kopje vasthoudt. Daardoor kan ik haar buik en haar oksels en liezen ontdoen van pijnlijke klitten en stukken vilt.
Tot slot kam ik haar staart, pootjes en kopje uit. Daaraan is te zien hoe weelderig haar vacht eigenlijk is.
Nu ze alle klitten en vilt kwijt is, kunnen de haren weer uitgroeien tot een prachtige vacht. Bij haar baasje heb ik een goede kam achtergelaten. Daarmee kan ze de lange haren beter uitkammen dan met het kleine borsteltje dat ze me heeft laten zien.
Niet in de zon
Tot slot geef ik het baasje nog een tip mee: laat Itti niet te lang in de zon. Itti’s korte vacht kan haar niet goed meer beschermen tegen de felle zonneschijn die de komende dagen wordt verwacht. Zo te zien op de foto wordt dit advies goed opgevolgd. Itti heeft het prima naar haar zin naast al haar oude haar, ’s avonds in haar tuin!
Nieuwe look
Een paar dagen later krijg ik een mailtje van Itti’s baasje. Ze schrijft: “Ik denk dat Itti haar nieuwe look fijn vindt. Haar haren beginnen weer te groeien. Kammen doe ik ook nu regelmatig, ook als ze dat niet zo leuk vindt. ‘s Avonds heeft ze het kouder dan normaal, dus komt ze vaker bij ons snoezelen. En als we haar kwijt zijn, ligt ze in ons bed, waar het warm is!”