Katten zijn soms mysterieuze dieren. Het waarom van hun gedrag ontgaat ons vaak en bij probleemgedrag is het soms lastig te ontdekken wat we het beste kunnen doen om hen en onszelf te helpen. Op Cattish.nl biedt de kattengedragdeskundige hulp. Je kunt je vragen aan haar voorleggen en via de site zal ze proberen je van advies te voorzien. Voor een specifiek en meer uitgebreid consult kun je haar bereiken via haar website.
De deskundige
Mijn naam is Liesbeth Puts en ik ben in november 2008 afgestudeerd als kattengedragstherapeut bij Tinley. In 1986 ben ik afgestudeerd als sociaal psycholoog aan de Universiteit Utrecht, vervolgens ben ik gaan werken in de muziekindustrie. Een jaar of tien geleden kwam poes Cleo in mijn leven, een doodsbang katje uit het asiel. Vanaf dat moment ben ik me veel verder gaan verdiepen in kattengedrag en met name afwijkend gedrag. Lees meer over mij en mijn werk op mijn website.
De vraag
Ik heb een nog jonge gesteriliseerde kater van een half jaar, uit het asiel, waar het nestje gevangen was zonder de moeder mee te vangen. Daarna zijn de kittens samen naar een gastgezin gegaan (ze waren toen een paar weken) waar ze gesocialiseerd zijn in een druk gezin met jonge kinderen, honden en ratten, tot de leeftijd van 7 weken. Daarna is mijn katertje bij mij gekomen, en ik heb verder geen huisdieren. Mijn vriend heeft wel een jonge tekkel, die regelmatig komt spelen. Allebei lijken ze dat spelen geen probleem te vinden, en de kater heeft altijd plekjes waar hij zich kan terugtrekken als hij geen zin meer heeft.
De laatste maand heeft hij ‘s avonds jaagmomenten, dan zie je hem ineen duiken en met zijn staart zwiepen, en dan krijgt hij hele grote pupillen. Vaak is dit geen probleem, alleen soms zit ik met mijn vriend in bed een filmpje te kijken of boek te lezen, en op zulke momenten valt hij echt op de persoon gericht aan, en blijft dit ook herhalen. Dan bijt hij, slaat naar je ogen en pakt een arm of been en schopt en bijt. De hond is dan niet in huis.
Ik vraag me af waar dit gedrag vandaan komt en hoe ik dit oplos. Nu pak ik hem bij herhalende aanvallen (na afweren en ‘nee’ zeggen) op en zet hem in zijn eigen kamertje. Negeren is erg lastig omdat hij echt aanvalt. Het is me niet duidelijk of dit spel is (zo voelt het niet, omdat hij maar blijft komen) of afwijzing of aandachtsgedrag. Hij lijkt niet angstig, maar zit wel echt in de aanvalsmodus. De laatste tijd hapt hij soms ook spelenderwijs in tenen en benen. Nochtans speel ik altijd met hem met speeltjes en zou hij handen en voeten niet als speeltjes moeten zien. Hoe kan ik dit het beste oplossen en wat is de oorzaak van dit gedrag?
Groetjes Marie-Louise
Het antwoord
Beste Marie-Louise,
ik kan je vraag alleen onder voorbehoud beantwoorden, omdat ik de kat zelf niet gezien heb.
Om te beginnen is jouw katertje veel te vroeg uit het nest gehaald. In de periode van zeven tot veertien weken moet een kitten nog veel leren van nestgenootjes, onder andere dat ze niet te hard mogen krabben en bijten. Het is ook de periode dat kittens juist veel met andere kittens spelen. Een kitten dat alléén geplaatst wordt zonder andere dieren, gaat zich heel erg vervelen.
‘s Avonds is een moment dat katten actiever worden (ze jagen graag in de schemering) en het is te begrijpen dat hij dan niet zo makkelijk op geeft. Er is eindelijk iemand waar hij mee kan spelen! Bovendien is je kater nu aan het puberen, een reden waarom hij vasthoudend kan zijn.
Je kunt dit probleem niet oplossen door hem een time-out te geven. Je moet eerst iets doen aan de oorzaak van het probleem, namelijk zijn verveling. Een soortgenootje zou een goed idee zijn. Als dat geen optie is, moet je veel meer met hem gaan spelen. Bouw vaste spelmomenten in, vooral ‘s avonds, en speel totdat hij moe is!
Gebruik nooit je handen tijdens het spel, zet altijd speeltjes als hengels, touwtjes etc in. Zorg ook voor entertainment overdag, bijvoorbeeld. door telkens nieuwe kartonnen dozen neer te zetten.
Pas als hij zich voldoende uit kan leven, heeft het zin om hem een time-out te geven.
Het gedrag dat je kater nu vertoont kan heel goed opgelost worden. Je moet er echter wel iets aan doen om te voorkomen dat dit zich ontwikkelt tot aangeleerde agressie. Kom je er niet uit, neem dan gerust contact met me op.
Hartelijke groet,
Liesbeth Puts
Zelf een vraag stellen? Vul het formulier hieronder in.
Disclaimer