Vroeger werden ze gezien als het perfecte accessoire voor een kwaadaardige heks, en nog steeds zijn zwarte katten niet bij iedereen geliefd. Katten met ander kleuren worden zelfs eerder geadopteerd.

Natuurlijk zijn ze qua karakter even lief als hun soortgenoten, dus waardoor komt dit eigenlijk?

Ongeluk

De zwarte kat als het favoriete huisdier onder heksen is iets wat al uit de Middeleeuwen stamt. Vandaag de dag zijn er nog steeds mensen die geloven dat een zwarte kat ongeluk brengt als deze je pad kruist. De kleur zwart wordt al snel geassocieerd met het kwaad en de dood, dus zo heel opmerkelijk is dit niet. Deze katten werden helaas wel de dupe van hun kleur; zo was de heksenjacht in Engeland voor een groot deel gericht op zwarte katten. Heksen zouden zichzelf in deze dieren kunnen veranderen en zich zo ongezien kunnen verplaatsen.

Grote kans dat jij in die tijd ook niet veilig zou zijn geweest: alle katteneigenaren werden in de Middeleeuwen al snel als veroorzaker van ongeluk aangewezen. Katten zouden handlangers van de duivel zijn, en als katteneigenaar was je dat indirect dus ook.

Bijgeloof lijkt vooral iets van vroeger, maar ook vandaag de dag worden zwarte katten nog afgewezen om de kleur van hun vacht.

Selfies

In veel dierenasiels zijn zwarte katten de dupe van hun kleur; de meeste mensen lijken toch voor een gekleurde kat te gaan. Misschien komt dat omdat ze bang zijn dat er toch nog een beetje ongeluk aan de beestjes kleeft.

De Britse dierenbescherming RSPCA heeft een andere verklaring voor de impopulariteit van zwarte katten. Volgens hen is het hoge percentage zwarte en zwart-witte katten in asielen, maar liefst 70 procent, te danken aan de selfie-hype. Zwarte dieren zouden minder fotogeniek zijn, en dus niet zo mooi naast hun baasje op instagram staan als gekleurde katten. Omdat zwarte katten vaak minder goed op foto’s staan, worden hun profielen op de sites van het asiel ook minder vaak bekeken door potentiële baasjes.

8624260_orig

Niet fotogeniek, zei je?

Een andere Engelse dierenbescherming, Blue Cross, zegt dat het aantal gedumpte zwarte katten in de afgelopen zeven jaar met 65 procent is gestegen.

Toegegeven, mijn eigen zwarte kater is ook geen fotomodel. Maar ik zie ‘m dan ook veel liever rondjes rennen in de tuin, dan poseren voor mijn Facebook-foto’s. En ondanks alles (of misschien wel dánkzij) kunnen we maar beter lief zijn tegen deze zwarte beestjes. Volgens het bijgeloof brengt een zwarte kat namelijk pas ongeluk als deze van je wegloopt. Loopt hij naar je toe, dan is er niks aan de hand.


Dit artikel is 8.069 keer gelezen | Geschreven door eindredactie door

Over de auteur

Naast de studie journalistiek werk ik als freelancer (en horeca-meisje), en blog ik. Ben niet alleen achter mijn laptop, maar ook regelmatig in de sportschool te vinden, en gek op tijdschriften, sushi, katten en de boeken van Stephen King.