De vakantie zit er weer op. Zoals altijd kom ik thuis met kattensouvenirs en cadeautjes voor onze katten. Natuurlijk heb ik kattenvriendjes gemaakt en katse bezienswaardigheden bezocht. Ik kan het gewoon niet laten.
Van tegeltje tot placemat
Zo kwam ik in Italië ooit een tegeltje tegen met twee katten erop geschilderd, die leken op onze toenmalige katten Tikkel en Loeki. Tja, dan is er eigenlijk geen andere optie dan het beige/groene stukje huisvlijt aan te schaffen. We hebben ook houten bordjes met ‘pro-katten’ spreuken en een buitenkattenbordje. Er slingeren her en der kattenbeeldjes, blikken, knuffels en magneten door het huis. We hebben een matching kattendienblad, kattentheepot en kattenkopjes. We eten van kattenplacemats en schrijven met kattenpennen. Wie bij ons op bezoek komt, weet meteen: ‘als ik katten haat, maak ik hier geen vrienden’.
Hét tegeltje…
Catnip en hittepit mandjes
Naast allerlei kunst en kitsch voor onszelf, worden er tijdens de vakantie cadeautjes voor de katten aangeschaft. Tja, het zijn toch een beetje je kinderen, hè? Dus dat wollige mandje met hittepit voor in de magnetron kunnen we echt niet laten liggen, want het is perfect voor onze Cornish Rex Macey (voor wie dit nog niet weet: Rexjes hebben het vaak koud). En we kunnen geen catnipspeeltje voorbijlopen of we staan ermee aan de kassa. Dit jaar was dat superzachte fleecedekentje ook een echte must-buy voor de katjes. En ze waarderen het! Ze spelen naar hartenlust met de speeltjes en gaan lekker liggen op het dekentje. Kijk, daar doen we het voor!
Felix, Charlie en een houten dingetje
De eerste avond van de vakantie heb ik vriendschap gesloten met Felix, de ‘cottage cat’. Hij schoof meteen gezellig buiten aan tafel aan en snorde er op los. Dan ben ik natuurlijk verkocht. Ook had ik een leuke ontmoeting met Charlie, een kasteelkat, die zich lekker liet kroelen en ontzettend lief was. Qua kattensouvenirs heb ik me ingehouden. Echt. Want die gave kattenonderzetters heb ik niet gekocht. Ook die antieke kattenspaarpot niet (beetje spijt van, dat wel). Wat wel mee naar huis is gegaan, is een antiek houten dingetje, natuurlijk in kattenvorm, dat je aan de muur kunt hangen en er dan kaarten in kunt bewaren. Heb ik dat nodig? Nee. Kon ik het weerstaan? Nee, want het was zo’n leuk kattending. Dus zoeken we er nu een plekje voor aan de muur…
Gaaf, toch? ;-D
Louis, the Wells Cathedral cat
Een echte katse bezienswaardigheid is Louis, the Wells Cathedral Cat (zie de foto bij dit blog). Deze 17-jarige beroemdheid zorgt ervoor dat Wells Cathedral muisvrij blijft en trekt extra bezoekers. Niet alleen zijn er koekjes naar hem genoemd in de koffieshop van de Cathedral, ook heeft hij een eigen kinderboek. Een ontmoeting met Louis stond dus hoog op mijn vakantielijstje. Eerlijk is eerlijk: het viel een beetje tegen. Louis is erg arrogant en liet vooral zijn achterste zien tijdens onze ontmoeting. Aaien, ho maar. Spinnen is voor watjes. Zo’n kat. Maar hé, we have met him, Louis the worldfamous Cathedral Cat! Kan ik mooi van mijn lijstje afstrepen.
Nu ben ik ontzettend benieuwd of jullie dit ‘katse’ gedrag ook op vakantie vertonen? Bezoeken jullie ook speciale katse bezienswaardigheden? Komen jullie thuis met kattensouvenirs en sluiten jullie furry vakantievriendschappen? Vertel, vertel!