Soms heb je een knuffelkat op de trimtafel. Eentje die een bijzondere band heeft met zijn baasje. En die, terwijl zijn grote klitten worden geschoren, toch zijn baasje blijft knuffelen. En de trimster.
Bo is zo’n grote knuffelkat. Deze Heilige Birmaan van 13 jaar zit graag bij zijn baasje op schoot. Het baasje krijgt niet alleen tientallen kopjes, maar ook likken over heel zijn gezicht. Bovendien worden zijn haren gewassen met een ruwe kattentong. Misschien denkt Bo wel dat zijn baasje ook een kat is!
Klitten
Hoe het zover is gekomen, weet het baasje niet te vertellen. Opeens waren er op de flanken van Bo grote klitten, die er met een kam niet meer uit te krijgen waren. Kwam het door het wisselende weer, van regen en wind naar droge vorst? Of kwam het door het nieuwe nierdieet?
Hoe dan ook, die klitten moesten eruit.
Kopjes en likken
Als ik met mijn trimtafel en koffer binnenkom, krijgen die attributen kopjes. Ik krijg ook kopjes en likjes tegen mijn hand.
Nagels knippen gaat snel. Bo staat daar niet van te kijken.
Als ik zijn vacht onderzoek en overal harde stukken klit voel, geeft hij mij ook kopjes. Ik kan alleen voorzichtig zijn rug kammen, maar als de kam achter een klit blijft haken, merk ik dat dat Bo pijn doet. Hij krimpt een beetje ineen. Scheren dan maar.
Baasje als steun in de buurt
Het baasje van Bo blijft bij de tafel staan als ik de klitten wegscheer. Dat kan af en toe wat trekken en dus wat pijn doen. Op zulke momenten geeft Bo kopjes tegen de hand en het gezicht van zijn baasje. En als het spannend wordt, likt hij hem.
Als het scheren klaar is en ik veilig zonder trekken de rest van de vacht kan uitkammen, geeft Bo mij af en toe ook een kopje tegen mijn hand of de kam. En hoor ik nou gespin?
Dan is hij klaar. Ik zet hem op de grond en klap de tafel in elkaar. Ook ruim ik mijn spullen op in de koffer. Bo gaat eerst een hapje eten halen in de keuken. Dan komt hij terug en laat zich weer door mij aanhalen. Wat een leuke knuffelkat! Die wil ik elke dag wel op de trimtafel!