Een kat kan in zijn jeugd veel narigheid hebben meegemaakt, waardoor hij in nieuwe situaties extra op zijn hoede is of zelfs angstig reageert. Een trimmer let dan extra op zijn gedrag.

 

Een kat laat angstig gedrag zien door zijn lichaamstaal. Dat doet hij door onder andere grote pupillen op te zetten of zijn snorharen naar achteren te zetten. Hij kan ook een tongel laten zien (zie foto). Een tongel zie je als een kat snel zijn tong over zijn neus beweegt. Dit geldt uiteraard niet na het eten, want dan hoort dat bij het wassen. Een angstige kat kan ook met agressie reageren: door te slaan of te bijten. Een kat in het nauw maakt immers rare sprongen!

Bounty

Vandaag komt Bounty met haar baasje naar de trimsalon. Ze is een beetje angstig en onzeker, heeft haar baasje aan de telefoon verteld. Ook kan ze soms als uit het niets gaan bijten. Ik ben gewaarschuwd: ik moet extra op haar lichaamstaal letten.

Bounty is een huis-tuin-en-keukenkat van ongeveer acht jaar oud. Als kitten is ze met haar broertjes en zusjes op een boerderij gevonden en opgevangen door een stichting. In haar jeugd heeft ze al veel narigheid meegemaakt. Zo is ze ooit thuisgekomen met een gewonde staart, die door de vakantieoppas pas dagen later is ontdekt. De staart moest voor de helft worden geamputeerd. Je kunt je voorstellen dat Bounty toen veel pijn had en angstig was.

Ook is ze een keer thuisgekomen met een flinke wond in haar zij, er was twijfel of het een kogeltje was, maar dat was het gelukkig niet. Bounty heeft hier ook veel pijn van gehad. Er is toen ook ontdekt dat ze een klein hartruisje heeft.

Het baasje van Bounty beschrijft haar karakter als: op haar hoede, veel op zichzelf, onzeker in nieuwe situaties, waarschuwen ‘als uit het niets’ met happen of zelfs bijten. Verder is ze een lieve en aanhankelijke poes.

In de trimsalon

Ik laat Bounty eerst de trimsalon ontdekken. Ze loopt met grote ogen rond en snuffelt overal aan. Gelukkig schiet ze niet uit angst onder het bad of onder een stoel. Ze vindt het wel spannend, want af en toe zie ik een tongel.

Dan mag ze op tafel. Die besnuffelt ze ook, evenals het nagelschaartje en de kammen. Ik mag haar pootjes vasthouden om de lange nagels te knippen. Dan kam ik voorzichtig de losse haren uit haar glanzende, zwarte vacht. Ik hou haar goed in de gaten: als haar oren naar achteren gaan, kan dat een teken zijn dat ze zich ergens aan ergert, aan het kammen bijvoorbeeld. Dan ga ik snel naar een ander plekje van haar vacht.

Afleiding

Terwijl Bounty op tafel staat, kan ze door het raam naar buiten kijken. Dat raam kijkt uit op het parkeerterrein van een supermarkt. Daar is op deze vrijdagmiddag veel te zien: auto’s die komen en gaan, mensen die langslopen of langsfietsen, honden die worden uitgelaten… Bounty vindt dat allemaal zo interessant dat ze bijna niet in de gaten heeft dat ik steeds aan haar zit. Pas op het eind, als we bijna klaar zijn en het toevallig even rustig is op het parkeerterrein, draait ze haar kop naar mij toe en bijt mij zachtjes in mijn hand. Het is een voorzichtige beet, alsof ze zeggen wil: „Hou nou maar op, ik vind het nu wel genoeg geweest.”

Als we klaar zijn, mag ze nog even los rondlopen. Weer snuffelt ze de hele ruimte door. Het blijft een spannende omgeving voor haar, maar toch vooral interessant. De nieuwsgierigheid heeft gewonnen van de angst!


Dit artikel is 2.275 keer gelezen | Geschreven door eindredactie door

Over de auteur

Ik heb altijd katten gehad en vind ze fascinerend. Daarom ben ik in 2012 mijn bedrijf Prachtkat gestart. Het doel daarvan is het welzijn van de kat waar dat nodig is te verbeteren en zijn baas en/of baasjes meer informatie te geven over zijn prachtige huisdier. Dat doe ik o.a. met kattengedragsadvies, trimmen bij de kat thuis zonder narcose en voorlichting te geven over gedrag en vachtverzorging. Ooit ben ik begonnen als onderwijzeres en nu vind ik het leuk om kinderen (en volwassenen) in contact te brengen met katten (en andere dieren) om ze te leren en zelf te laten ervaren wat een dier is en hoe hij leeft. Dit d.m.v. het geven van dierenlessen bij bijvoorbeeld een kinderboerderij. Zelf heb ik twee Maine Coons en schrijf ik een column in 't Is Coontime.