Vandaag het 1e deel van de reeks over gastgezinnen: Gastgezin zijn: mooi en zwaar werk.
De meeste asielen in Nederland werken met gastgezinnen voor kittens. Dit omdat kittens meer zorg en aandacht nodig hebben dan volwassen katten en in het asiel is dat niet mogelijk. Over het hele land zetten vrijwilligers zich in om deze kittens een tijdelijk huis te bieden tot ze oud genoeg zijn voor adoptie. Maar wat gebeurt er vóór je zo’n schatje op de adoptiesite van het asiel ziet staan? In de komende artikelen vertel ik je graag over het werk van gastgezinnen en over kittens in het asiel. Lees mee en kom erachter dat ook jij gastgezin kan zijn.
Gastgezin zijn
Een gastgezin van het asiel of een andere dierenwelzijnsorganisatie zijn is mooi en soms ook zwaar werk. Je hebt de eer om te helpen bij het opvoeden van jonge kittens. Je zorgt voor ze, leert ze dingen en moet vooral heel veel knuffelen. Maar als het kitten er klaar voor is, moet je het loslaten en toevertrouwen aan de zorg van anderen. Het zijn van een gastgezin vraagt oplettendheid, geduld en zorgzaamheid. En ook inzet, tijd en opoffering. Maar je krijgt er ook veel voor terug. Zelf ben ik nu net een jaar gastgezin en ik heb al een tiental kittens opgevangen. En komende jaren worden het er nog meer.
Wat moet je weten
Toen ik begon als gastgezin wist ik niets van katten. Ik had ze bij de dierenambulance al een paar keer gezien en vaak zat een kras opgelopen. Ik had geen idee hoe ik ze moest benaderen of hoe ik ze moest verzorgen. En toch wilde ik gastgezin zijn. Na mijn aanmelding kwam er een medewerker van het asiel bij ons thuis langs en ging in gesprek over wat we konden opvangen. Er zit namelijk verschil in het soort kittens dat je opvangt. Je hebt moederpoezen(met kittens), zoogkittens en socialisatiekittens. Voordat je kittens krijgt, krijg je eerst een hele hoop papieren. Hierin staat informatie over de soorten opvang, ziektes, hygiëne, verzorging en adoptie. Ook krijg je te horen wat je nodig hebt. Als alles oké is, kom je op de lijst als gastgezin.
Het maakte dus niets uit dat ik niets wist, want dit leerde ik gedurende de tijd. Ik las het in de papieren of leerde het door ervaringen. En wat ik niet wist kon ik altijd vragen door een van de medewerkers van het asiel te appen of bellen. Dus niets over katten en kittens weten is niet gek en zeker geen belemmering.
Wat heb je nodig
Om kittens op te vangen heb je meerdere dingen nodig. Het gaat vooral om de standaard dingen: een reismandje, kattenbak, voer, een mandje en houtkorrels voor in de kattenbak. Verder horen daar nog specifieke dingen bij. Zo heb je een aparte kamer nodig voor de opvang van een moederpoes wanneer je zelf al katten hebt. Voor zoogkittens heb je speciale voeding en een kruik nodig. Ook heb je heel veel handdoeken nodig. En voor socialisatie kittens heb je een grote konijnenkooi of bench nodig.
Dit zijn natuurlijk veel spullen en hier zijn normaal gesproken ook kosten aan verbonden. Gelukkig regelt het asiel deze spullen, dus zelf hoef je je hier geen zorgen over te maken. Verder is het leuk om wat speeltjes in huis te hebben. Dit moeten speeltjes zijn die je makkelijk kan schoonmaken. Deze speeltjes kan je zelf kopen, maar je kan ze ook maken! Kijk hier voor low budget kattenspeeltjes. Ook merkte ik dat ik veel spulletjes kreeg van kennissen. Zo had ik al een kast vol speelgoed, nog voor ik de kittens had.
Wie draagt de kosten
Zoals eerder gezegd, heb je veel spullen nodig. Spullen die, als je ze zelf moet kopen, geld kosten. En je hebt kosten voor de dierenarts, medicijnen en vervoer. De meeste kosten worden door het asiel vergoed. Zo zie ik nooit de dierenartsrekening en krijg ik de meeste spullen via het asiel. Wanneer ik zelf iets koop wat niet direct nodig is, dan moet ik dit zelf betalen. Net als de benzine- en telefoonkosten.
Daarnaast betalen de adoptanten natuurlijk geld voor hun kitten. Dit bedrag kan mensen afschrikken, maar vergeet niet dat er in dit bedrag van alles meegenomen is. Zo worden de kittens geënt, gesteriliseerd en gechipt. Deze kosten en de kosten voor de opvang zijn vaak hoger dat de prijs voor het kitten. En de liefde die je ervoor terugkrijgt trekt mensen vaak over de streep
Moeilijke kanten
Naast de mooie kanten, zoals die lieve kittens en de vele knuffels die je moet geven, zitten er ook moeilijke kanten aan. Zo kan het zijn dat je kittens het niet redden, dat ze heel ziek zijn en veel zorg nodig hebben. En je hebt natuurlijk ook het moment dat je weer afscheid moet nemen van de kittens. Ik houd mijzelf altijd voor dat het goed is dat het me pijn doet als ze weggaan. Dat betekent namelijk dat ik om ze geef en als ik dat niet zou doen, dan zou ik geen goed opvanggezin zijn.
Gelukkig zijn er bij mij nog nooit kittens overleden, maar ik ken gezinnen waar dit het geval was. Je kan helaas niet aan de buitenkant zien hoe de kittens eraan toe zijn. Dit is dus altijd een gok. Ik heb me geregeld schuldig gevoeld wanneer ik weer een ziek kitten had. Gelukkig zijn de medewerkers van het asiel heel betrokken en praten zij dit schuldgevoel gewoon weer weg.
Gastgezin worden
Wanneer je zelf gastgezin wilt worden, dan kan dat. Asielen en stichtingen zijn vaak op zoek naar dit soort gezinnen. Dit staat dan op hun website. Kijk bijvoorbeeld maar eens op de site van de dierenbescherming of andere stichtingen. Verder kun je op internet diverse gastgezinnen vinden. Ik blog op mijn eigen site ook over het zijn van gastgezin. En op Instagram kun je ook heel veel gezinnen volgen.
Twijfel je? Stel mij je vraag of informeer bij een asiel in de buurt. Zij kunnen je zeker ook helpen en veel informatie geven. En vergeet niet: iedereen kan de juiste dingen leren om een goed gastgezin te zijn.