Als een langharige kat per ongeluk in de vijver valt, is het belangrijk zijn vacht meteen goed te verzorgen. Flink droogwrijven, niet uitkammen en vervolgens hem zelf zijn haren laten poetsen is vragen om problemen als klitten en vilt.

Katten en water zijn een bijzondere combinatie. Sommige katten zijn geobsedeerd door een druppelende kraan of een borrelsteen. Een aquarium met vissen kan ook fascinerend zijn. Of ze vinden het heerlijk om in bad gewassen te worden. Andere katten vinden water vervelend en spartelen tegen als ze onder de douche moeten. Een enkele kat raakt per ongeluk te water, in een vijver bijvoorbeeld. Dat overkwam Sam, een jonge Britse Langhaar.

Ongewenst te water

Sam is een Britse Langhaar van drie jaar oud. Hij leeft in een groot huis met een grote tuin én een vijver. Hij vindt het heerlijk in de tuin en de vijver is een speciale plek waar hij graag vertoeft.

Op een zonnige nazomerdag gebeurde er iets bijzonders: Sam wandelde zijn dagelijkse rondje om de vijver toen hij door nog onbekende oorzaak in het water tuimelde. Gelukkig was de rand niet al te hoog en kon hij op eigen kracht op de kant klimmen.

Helemaal doorweekt rende hij het huis binnen. Daar keek zijn baasje wel even vreemd op van zo’n natte, harige kat. Ze nam een handdoek en wreef hem stevig droog, maar er bleef nog heel veel vocht achter. Daarna liet ze hem zijn vacht zelf drooglikken. Maar als Britse Langhaar heb je heel veel en heel lang haar, dus dat was een enorm karwei. Bovendien had zijn baasje zijn haren niet uitgekamd, waardoor het met zijn kleine tongetje met kleine weerhaakjes geen beginnen aan was om die kluwen te ontwarren. Die warrige bos droogde dus zo op.

Gevolg: vilt

Die opgedroogde warrige haarbos was na een paar dagen gaan vervilten. Er was met een kam niet meer door te komen. Als het baasje dat probeerde, deed het pijn en reken maar dat Sam daar boos op reageerde. Ze probeerde het vilt met een schaar weg te knippen, maar het gevaar van in de huid knippen was te groot.

Ze kende een hondentrimmer en die wilde Sam wel helpen met zijn vacht. Maar ja, een kat is geen hond. De hondentrimmer gebruikte een groot scheerapparaat met een breed mesje met grote tanden. Daarmee schoor hij in de flank van Sam. Dat was voor Sam en zijn baasje nét een stap te ver.

Tijd voor een kattenkapper

Tijd voor een kattenkapper met goed gereedschap en een goede aanpak. Ik heb de dikke viltige plekken snel en pijnloos afgeschoren met een tondeuse die geschikt is voor katten: klein, met kleine tanden en vrij geruisloos. De kop, de pootjes en de staart hoefde ik gelukkig alleen maar uit te kammen. Het wondje was gelukkig niet al te groot en was alweer aan het genezen.

Het wateravontuur is hiermee goed afgelopen. Sam zal in de toekomst nog wel in de buurt van de vijver komen, maar zal zijn rondje vast en zeker iets voorzichtiger maken. En mocht hij toch weer eens in de vijver vallen, dan weet zijn baasje dat ze hem moet droogdeppen met een handdoek, zijn lange haren voorzichtig moet uitkammen en, als hij tegen het geluid en het geblaas van een föhn kan, hem met een gemiddelde warmte moet droogföhnen.


Dit artikel is 2.280 keer gelezen | Geschreven door

Over de auteur

Ik heb altijd katten gehad en vind ze fascinerend. Daarom ben ik in 2012 mijn bedrijf Prachtkat gestart. Het doel daarvan is het welzijn van de kat waar dat nodig is te verbeteren en zijn baas en/of baasjes meer informatie te geven over zijn prachtige huisdier. Dat doe ik o.a. met kattengedragsadvies, trimmen bij de kat thuis zonder narcose en voorlichting te geven over gedrag en vachtverzorging. Ooit ben ik begonnen als onderwijzeres en nu vind ik het leuk om kinderen (en volwassenen) in contact te brengen met katten (en andere dieren) om ze te leren en zelf te laten ervaren wat een dier is en hoe hij leeft. Dit d.m.v. het geven van dierenlessen bij bijvoorbeeld een kinderboerderij. Zelf heb ik twee Maine Coons en schrijf ik een column in 't Is Coontime.