Als een langharige kat per ongeluk in de vijver valt, is het belangrijk zijn vacht meteen goed te verzorgen. Flink droogwrijven, niet uitkammen en vervolgens hem zelf zijn haren laten poetsen is vragen om problemen als klitten en vilt.
Katten en water zijn een bijzondere combinatie. Sommige katten zijn geobsedeerd door een druppelende kraan of een borrelsteen. Een aquarium met vissen kan ook fascinerend zijn. Of ze vinden het heerlijk om in bad gewassen te worden. Andere katten vinden water vervelend en spartelen tegen als ze onder de douche moeten. Een enkele kat raakt per ongeluk te water, in een vijver bijvoorbeeld. Dat overkwam Sam, een jonge Britse Langhaar.
Ongewenst te water
Sam is een Britse Langhaar van drie jaar oud. Hij leeft in een groot huis met een grote tuin én een vijver. Hij vindt het heerlijk in de tuin en de vijver is een speciale plek waar hij graag vertoeft.
Op een zonnige nazomerdag gebeurde er iets bijzonders: Sam wandelde zijn dagelijkse rondje om de vijver toen hij door nog onbekende oorzaak in het water tuimelde. Gelukkig was de rand niet al te hoog en kon hij op eigen kracht op de kant klimmen.
Helemaal doorweekt rende hij het huis binnen. Daar keek zijn baasje wel even vreemd op van zo’n natte, harige kat. Ze nam een handdoek en wreef hem stevig droog, maar er bleef nog heel veel vocht achter. Daarna liet ze hem zijn vacht zelf drooglikken. Maar als Britse Langhaar heb je heel veel en heel lang haar, dus dat was een enorm karwei. Bovendien had zijn baasje zijn haren niet uitgekamd, waardoor het met zijn kleine tongetje met kleine weerhaakjes geen beginnen aan was om die kluwen te ontwarren. Die warrige bos droogde dus zo op.
Gevolg: vilt
Die opgedroogde warrige haarbos was na een paar dagen gaan vervilten. Er was met een kam niet meer door te komen. Als het baasje dat probeerde, deed het pijn en reken maar dat Sam daar boos op reageerde. Ze probeerde het vilt met een schaar weg te knippen, maar het gevaar van in de huid knippen was te groot.
Ze kende een hondentrimmer en die wilde Sam wel helpen met zijn vacht. Maar ja, een kat is geen hond. De hondentrimmer gebruikte een groot scheerapparaat met een breed mesje met grote tanden. Daarmee schoor hij in de flank van Sam. Dat was voor Sam en zijn baasje nét een stap te ver.
Tijd voor een kattenkapper
Tijd voor een kattenkapper met goed gereedschap en een goede aanpak. Ik heb de dikke viltige plekken snel en pijnloos afgeschoren met een tondeuse die geschikt is voor katten: klein, met kleine tanden en vrij geruisloos. De kop, de pootjes en de staart hoefde ik gelukkig alleen maar uit te kammen. Het wondje was gelukkig niet al te groot en was alweer aan het genezen.
Het wateravontuur is hiermee goed afgelopen. Sam zal in de toekomst nog wel in de buurt van de vijver komen, maar zal zijn rondje vast en zeker iets voorzichtiger maken. En mocht hij toch weer eens in de vijver vallen, dan weet zijn baasje dat ze hem moet droogdeppen met een handdoek, zijn lange haren voorzichtig moet uitkammen en, als hij tegen het geluid en het geblaas van een föhn kan, hem met een gemiddelde warmte moet droogföhnen.