De wereld van mijn katten is beperkt tot mijn huis. Gilles en Hobbes zijn binnenkatten. Maar zij zien dit zeker niet als een beperking, want ook in de vier kamers, hal en keuken van mijn huisje kunnen ze elke dag genoeg ontdekken om een krulletje van plezier in hun staart te krijgen. Maar of ik daar altijd van ga glimlachen, is zeer de vraag.
Zo heeft Gilles al even uitgeprobeerd of mijn recent aangeschafte flatscreen ook gemakkelijk omgetoverd kon worden tot een catscreen*. Hij sprong enthousiast op het smalle randje, mij een acute hartverzakking bezorgend. De flatscreen draaide een kwartslag op zijn poot, kantelde half naar voren, maar ik kon hem gelukkig behoeden voor een catastrofale val. Gilles zat inmiddels al in een andere kamer te gluren naar het spektakel, zich waarschijnlijk afvragend waar de beeldbuis van de vorige televisie is gebleven.
Plastic zakken zijn ook fascinerend. Vooral het handvat waar je zo leuk je kopje door kunt steken. Hobbes wilde wel eens kijken wat zich aan de andere kant van het gat bevond. Het bleek dat het gezegde: ‘het gras is altijd groener aan de overkant’ niet opging voor het handvat van een plastic zak, dus Hobbes wilde de aftocht blazen. Maar de plastic zak liet zich niet zo gemakkelijk afschudden. Met een ritselende zak om zijn nek raakte Hobbes compleet in paniek en hij begon door de woonkamer te rennen om ervan af te komen. En in paniek zie je niet waar je doorheen rent…Het resultaat: een overhoop gelopen bijzettafeltje, heel veel glasscherven, een kat in paniek met een zak om zijn nek en een andere kat die daar al even angstig voor weg probeert te rennen. En ik die probeert de katten weg te houden bij het glas en de zak van Hobbes af te krijgen. Een groot feest.
Mijn bed opmaken is ook een uitdaging, voor mij én voor Gilles. Gilles ‘helpt’ namelijk graag mee. Als al het beddengoed van het bed gehaald is, vindt hij niets fijner dan heen en weer rennen op het kale matras. Daarna begint de jacht op het schone hoeslaken. Op, onder, tussen, klauwen erin. Probeer dan maar eens de vier hoeken op de juiste plaats te krijgen. Als Gilles even niet op het bed mag helpen, dan is hij altijd bereid om het dekbed even flink op te schudden. Zo’n hoopje dekbed is een prima plek om je tussen te wurmen namelijk. Daarna is er niets fijner dan even goed uit te haren op het schone bed.
Voor een binnenkat is een pluisje in een streep zonlicht een echte prooi en glad laminaat is perfect voor een stevig robbertje laminaatsurfen. Nee, ze vervelen zich geen moment. En ik dus ook niet.
*Met dank aan Marcel van Driel voor de woordspeling